سنگ آمیترین

یکی از زیبا ترین و با ارزش ترین سنگ ها برای جواهرات می باشد که افراد زیادی به دلیل

خواص معنوی خاص این سنگ و زیبایی آن، برای جواهرات خود استفاده می کنند. و علاوه

بر این موضوع به دلیل ترکیب رنگ این سنگ می توان از ان برای همه نوع سنین استفاده

کرد. دلیل محبوبیت این سنگ این موضوع می باشد که از یک ماده معدنی ساخته نشده است.

بلکه از دو ماده معدنی ساخته شده و همین دلیل وجه تمایز این سنگ با سایرین می باشد.

این دو ماده معدنی سیترین و آمتیست هستند که هر دو از انواع سنگ کوارتز هستند.

از طرف دیگر ، سنگ آمیترین به بولیویانیت یا تریزنیت معروف است. نام اول کنایه از

این نکته است که اکثر سنگ های آمیترین این روزها در بولیوی استخراج می شود.

با این حال ، این احتمال وجود دارد که اولین مورد ظهور این سنگ در اروپا پس

از بازگرداندن تسخیر کنندگان اسپانیایی از آمیترین از بولیوی باشد.

این سنگ فقط برای مردم آمریکای جنوبی شناخته شده بود ،

جایی که به این سنگ اهمیت زیادی داده نمی شد ، زیرا سنگ آمیترین در قلب

بلورهای کوارتز بسیار زشت و خشن بوده است و فراوری این سنگ در آن زمان ناشناخته بوده است.

سنگ آمیترین در درجه اول با استفاده از محلول ضعیف اسید سیلیسیک حاوی آهن

با منشا ماگمایی به صورت هیدروترمال تشکیل می شود.

مقدار کمی آهن جایگزین سیلیسیم موجود در شبکه بلوری می شود.

محتوای رنگ بنفش آن در اثر یونیزه کردن ، یعنی تابش رادیواکتیو از سنگ اطراف

آن ایجاد می شود. این تابش آهن موجود در کوارتز در حالت اکسیداسیون چهار ظرفیتی

قرار می دهد. این سنگ کمیاب فقط در محل هایی مانند معادن ریو گراند دو سول

در برزیل و معادن آنای در بولیوی اکتشاف و استخراج می شود.

بهسازی آمیترین

طبق آزمایشات صورت گرفته در سال 1981 مشخص شد که بهسازی

روش تابش پرتو حرارت دهی بر روی آمیتیست قسمت بنفش رنگ آن

را به زرد تبدیل می کند

و حالت و شکلی از سنگ آمیترین طبیعی

را به آن می دهد. آمیترین های مصنوعی را با فرستادن به برخی

کشور ها و با عنوان آمیترین طبیعی به فروش می رسانند.

برای تشخیص طبیعی و مصنوعی آمیترین می توان با نگاه کردن به

نمونه های مصنوعی، تست FTIR مقدار جذب طیف فروسرخ الکترومغناطیسی،

تحلیل شیمیایی EDXRF، تست میکروسکوپ پلاریزان کونوسکوپ برای مشخص

شدن محور اوپتیکی بلور کوارتز متوجه سنتتیک بودن این سنگ ها می شویم.

آمیترین های طبیعی معمولا دارای رنگ ملایم می باشند و سنتتیک آن دارای

ترکیب رنگ های زرد، طلایی و بنفش پررنگ براق و درخشان می باشند.

رنگ آمیترین

اغلب نگین و یا سنگ آمیترین به رنگ زرد و بنفش دیده‌شده و دارای

اشباع متوسطی هستند. در این سنگ تغییرات نگهانی رنگ از بنفش

به زرد به چشم می‌خورد و نگین‌هایی با تقسیم‌بندی 50/50 مطلوب‌ترین

گونه این گوهر به شمار می‌روند.

رنگ آن می تواند ، بنفش مانند آمتیست باشد. منطقه سیترین رنگ می تواند

از زرد تا نارنجی باشد. می توان سنگهای قیمتی را برش داد تا رنگ طلایی ،

بنفش و شامپاین یا هلو را نشان دهد.

درخشندگی سنگ آمیترین

نگین‌های آمیترین نیز مانند سایر انواع گوهرهای خانواده کوارتز شفاف، تمیز

و واضح بوده و پس از جلا به درخشندگی شیشه‌ای دست پیدا می‌کنند.

بیشتر سنگهای آمیترین در عمق زمین این معدن و مقدار کمی از سطح

استخراج می شوند. فعالیت های هیدروترمال سبب هموار کردن رشد

کوارتز درون حفرات و ترکهای سنگهای آهک دولومیتی میگردد.

دیواره این حفرات پوشیده از لایه ای ضخیم و بزرگ از کوارتز که

درون آنها کریستال های کوارتز شکل دار به طرف مرکز حفره رشد

کرده اند. مقداری از این کریستال ها آمیترین و بقیه بعدها طی

فعالیت های هیدروترمالی دست خوش تغییر میگردند.

حرارت دهی آمیترین

آزمایشات و تحقیقات در سال 1981 نشان داد که بهسازی به روش تابش پرتو

و حرارت دهی روی سنگ آمیتیست میتواند رنگ قسمت بنفش آن را به زرد تغییر و

شکل و شمایلی مشابه سنگ آمیترین طبیعی داشته باشد. در سال 1994

یک آزمایشگاه در روسیه مقادیری از کوارتز دو رنگ را از محلول های قلیایی

با استفاده از فرآیند هیدروترمال تولید نمود.

تراش سنگ آمیترین

امروزه برخی از جواهر سازان هنوز مانند تورمالین های دو رنگ ،

سنگهای آمیترین را با رنگهای 50/50 درصد آمیتیست و سیترین،

بصورت تراش زمردی چهارگوش مستطیلی می تراشند. وقتی پای

تراش سنگ در اندازه فست درمیان باشد فقط تیکه کوچکی از سنگ

دو رنگ آمیترین را نشان می دهد، بنابراین این دلیلی است که چرا

محدودیت ذخایر و تولید انواع سنگهای جواهری و با کیفیت معدن آناهی بولیوی پر اهمیت هستند.

هدف این است که قسمت طلایی و بنفش این سنگ به خوبی مشخص شود

زیرا ذات آمیترین نیز همین است. هرچند این گوهر یک سنگ نیمه قیمتی محسوب

می شود ولی قیمت آمیترین ها از سایر کوارتز ها بالاتر و با ارزش تر میباشند.

امروزه این سنگ در اندازه های مختلف در مارکت های آنلاین یافت می شوند

. قیمت آنها نسبت به کمیاب بودن ذخایر خود ارزان است. قطعا آمیترین می تواند

جایگزین مناسبی برای سنگی گران چون تورمالین دورنگ باشد.

نحوه نگهداری آمیترین

تغییرات دمای غیر منتظره میتواند به سبب ترک در سنگ آمیترین بشود.

برخی از آمیترین ها با در معرض قرار گرفتن در نور شدید

در طولانی مدت ممکن است رنگ پریده و کمرنگ شوند.

این سنگ همچنین در برابر هیدروفلوریک اسید، آمونیوم فلوراید و محلول های قلیایی آسیب پذیر است.

جهت تمیز کردن با محلول صابونی و آب گرم شسته شود.

شوینده های اولتراسونیک مشکلی برای این سنگ ایجاد نمی کنند

مگر در موارد خاصی که آمیترین رنگ شده و یا از نوع پر شده با مواد

از طریق ترک ها باشد. تمیز کردن با بخار توصیه نمی شود

و به طور کلی این کانی نباید در برابر حرارت قرار گیرد.