ویژگی های الماس های سیاه

الماس های سیاه مات ، خود در گروهی قرار می گیرند که در طبقه بندی الماس های متداول – که بسته به وجود یا عدم وجود نیتروژن، به نوع I و نوع II تقسیم شده اند-  جای ندارند. ویژگی های الماس های سیاه به طور کامل با ویژگی های الماس های معمولی تفاوت دارند. در زیر به برخی از این تفاوت ها اشاره می کنیم.

• در حالی که الماس های معمولی در اعماق داخلی سطح زمین تولید می شوند- احتمالا در گوشته زمین، و پس از آن در طول فوران های آتشفشانی با تشکیل گدازه های کیمبرلیت و لمپرویت (Lamproite) بوجود می آیند- الماس های سیاه هرگز در سنگ آذرین کیمبرلیت یافت نشده و معمولا در رسوبات آبرفتی بوجود می آیند.
• در حالی که ساختار الماس های معمولی، به شکل تک بلورهای عظیم، تشکیل شده است. به نظر می رسد الماس های سیاه از میلیون ها بلور الماس ریز که به هم چسبیده اند، شکل گرفته اند که این موضوع باعث طبیعت متخلخلشان شده است. به غیر از گرافیت، ترکیبات آهن مانند هماتیت و مگنتیت گاهی اوقات می توانند با بلورهای کنگلومرا (conglomerate) که خواص مغناطیسی به آن می دهند، همراه شوند.
• در حالی که الماس های معمولی، به علت شرایط فشار بالایی که در آن تولید می شوند و این فشار بالا مانع حضور گازها می گردد؛ عاری از حباب های هوا هستند. الماس های سیاه، پر از حباب های گاز به دام افتاده در مواد متخلخل، و شامل گازهایی مانند هیدروژن و نیتروژن هستند که هنگام تشکیل الماس موجود بودند.
• در حالی که الماس های معمولی سخت ترین مواد شناخته شده روی زمین هستند، الماس های سیاه حتی از الماس های معمولی نیز سخت تر بوده و به همین دلیل تراش و پولیش آنها بسیار دشوار است. با این حال ممکن است سختی آنها به صورت یکنواخت توزیع نشده باشد. این احتمال وجود دارد که بخش هایی در مواد متخلخل وجود داشته باشند که آزادانه تر متصل شده و نرم تر از سایر قسمت ها باشند.
• در حالی که الماس های معمولی را در امتداد سطوح شکافته شده و ترک خورده می توان شکافت. ولی الماس های سیاه به دلیل سختی بسیار بالای آنها، سطوح شکافته شده نداشته و همین عامل می تواند یکی از دلایل سختی بالای الماس های سیاه باشد.
• در حالی که الماس های معمولی برای اهداف زینتی مناسب تر هستند، الماس های سیاه برای اهداف صنعتی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. الماس های سیاهی که کیفیت جواهری یا اصطلاحا gem quality  دارند، کاملا نادر هستند.

• 

  باید بدانید الماس های سیاه، واقعی هستند!

  سه نوع الماس سیاه وجود دارد:

  1- الماس‏ های سیاه طبیعی

  2- الماس ‏های بهسازی شده سیاه : الماس‏ های معمولی سفید هستند که به دلیل وجود زیاد اجزاء (ناخالصی‏ها) موجود در آنها، معمولاً از ارزش بسیار کمی برخوردار هستند. از آنجا که آنها بسیار زیاد هستند، به عنوان الماس سفید تنها استفاده از آنها به عنوان الماس صنعتی خواهد بود، با این حال، با کمک روش های درمانی مانند تابش یا گرما آنها را به رنگ مشکی درمی‏ آورند.

  3- الماس ‏های رشد یافته آزمایشگاهی : در حالی که گوهرهای بهسازی شده، بسیار ارزانتر از الماس‏ های مشکی طبیعی ساخته شده در عمق زمین هستند، اما الماس ‏های آزمایشگاهی هنوز هم ارزان نیستند. دلیل این امر این است که هزاران هزینه تحقیق، ماشین آلات سنگین و گران قیمت و هزینه نیروهای انسانی وجود دارد.

  مقایسه الماس سیاه و سفید

  الماس‏ های سیاه و خاکستری در میان دیگر الماس های رنگی عموماً به منظور درخشندگی داشتن، برش نمی‌‌خورند. این الماس ساختار بلوری در هم فشرده و جمع‌تری دارد و باعث می‌شود نور را به خود جذب کند. بنابراین، الماس سیاه مثل الماس سفید برق نمی‌زند و درخشش ندارد. این الماس در بازار با نام کربنادو (Carbonado)به فروش می‏رسد.

   

  Carbonado، که معمولاً به عنوان الماس سیاه شناخته می‏شود، یکی از سخت‏ترین شکل‏ های الماس طبیعی است. این یک نوع ناخالص از الماس پلی کریستالی متشکل از الماس، گرافیت و کربن آمورف است. این ماده در درجه اول در ذخایر آبرفتی در جمهوری آفریقای مرکزی و برزیل یافت می‏شد.

• 

  الماس آمستردامAmsterdam Black Diamond) )  نام خود را از شهر آمستردام، خانه بین المللی صنعت الماس، که در آن الماس نادر سیاه اولین بار در سال 1973، در فروشگاه جواهرات Zn & D. Drukker نامگذاری شده است.  راف، شاید تنها الماس سیاه کشف شده در آفریقای جنوبی، توسط شرکت مستقر در آمستردام، Son &D. Drukker  در سال 1972 خریداری شد. پس از جنگ جهانی دوم، آمستردام موقعیت برجسته خود را به عنوان مرکز اصلی برش الماس در اروپا و سایر نقاط جهان از دست داد.

• [html_block id=”28290″]