مروارید سیاه وعوامل تعیین کننده ارزش آن

مروارید سیاه از صدف مرواریدساز لب سیاه (Pinctada Margaritifera) که در آبهای پلی‌نزیای فرانسه وجود دارد بدست می‌آید. مروارید سیاه به شدت کم است و فقط یکی از صدفها از حدود ۰۰۰/۱۰ صدف خوراکی شامل مروارید است. مروارید سیاه در دهه ۱۹۰۰ تقریباً به طرف نابودی می‌رفت این صدفها با تقاضای زیادی روبرو بودند مخصوصاً مادر صدفها که بخاطر پوسته زیبایشان متقاضیان زیادی داشتند.
خوشبختانه صدف لب‌سیاه نجات داده شد و حالا در مزارع دریایی از صدفهای مزرعه در صخره‌های مرجانی در پلی نزیا مروارید سیاه بدست می‌آید. بیشتر این مزارع پرورش مروارید در Tuamoto و Gambier هستند و شکل, رنگ و درخشندگی آنها از صدفهای طبیعی زیباتر است. مرواریدهای سیاه پرورشی دارای قطر از حدود ۸ میلی‌متر تا حدود ۲۵ میلی‌متر هستند که ۲۵ میلی‌متری بزرگترین اندازه آن است که تاکنون پیدا شده مروارید سیاه با قطر ۱۲ اینچ یا بزرگتر به ندرت یافت می‌شود.
این مرواریدها می‌توانند خیلی بزرگ باشند زیرا صدف لب سیاه تا اندازه ۱۲ اینچ متر و وزن ۱۰ پوند رشد می‌کند. بیشتر مرواریدهای سیاه, واقعاً سیاه نیستند رنگهای آنها می‌تواندنقره‌ای روشن, خاکستری, سبز, زرد, مسی, سبز یا صورتی باشد و سطح ظاهر مروارید مثل طاووس است که از همه رنگ دارد.

● مروارید سیاه، مروارید خاکستری، مروارید پلی نزیا:
اینها نامهای جادوئی هستند که برای آن در نظر گرفته می‌شود و منشاء این جواهر از دریا می‌باشد. مروارید، هدیه ای از سوی خداست که به شکل و رنگ کامل در عمق فیروزه‌ای آبهای مرداب پلی نزیا یافت می‌شود گنج پنهانی جزایر مرجانی, بصورت یک نماد سلطنتی تصور می‌شد. یک جسم طبیعی که بوسیله انسان کاشته می‌شد و این عنصر زیبا را می‌ساخت این جسم از زمانی که در دل صدف لب سیاه کاشته می‌شود درخشش و زیبائیش را بیش از دو سال کامل می‌کند. کشت‌دهنده مروارید دائماً به مزارع سرکشی می‌کند, مثل یک پدر که از پسرش مراقبت می‌کند.
وقتی که آب و هوا طوفانی باشد او آنها را به عمق بیشتر می‌برد و زمانی که آب و هوا گرم باشد او آنها را به جای خنک می‌برد. این مرواریدها احتیاج به قالبگیری و شکل‌دهی ندارد, بالابردن زیبایی طبیعی آن با وجود جواهرهای دیگر نشان‌دهنده ارزش بالای آن است و بنابراین کشاورز مروارید نمی‌تواند کمتر از این ارزش را از مروارید که یک هدف خدایی است انتظار داشته و آن را به دستهای کاردان واگذار نکن دکه او می‌تواند این زیبایی شاهانه را ارزش‌گذاری کند.
● پنج‌عامل تعیین‌کننده درجه و ارزش مروارید سیاه
۱) اندازه:
در جزیره Cook صدف لب سیاه مروارید با میانگین قطر ۱۰ الی ۱۱ میلی‌متر تولید می‌کند. در صورتی که این سای می‌تواند تا ۱۸ میلی‌متر بالا برود. مروارید بالای ۱۳ میلی‌متر خیلی نادر است و درصد کمی را نشان می‌دهد.
۲) رنگ:
فوق‌العاده‌ترین مرواریدها, مرواریدهای سیاه هستند ترکیب رنگ سیاه خاکستری در جزیره Cook از ترکیب یک گروه کثیر از مروارید سیاه با گروه پوسته رنگین‌کمانی بدست می‌آید حد وسط بین سبز, صورتی, قرمز, آبی رودخانه‌ای, پلاتین و رنگهایی مثل پرهای طاووس, آن را برجسته می‌سازد. مروارید سیاه مشهورترین رنگهای تمام‌نشدنی را برای رنگهای گرافیکی دارد.

۳) درخشش:
درخشش و انعکسا سطح مروارید مثل نور چراغ است. گرم و جذاب, این یک مزیتا ست که با نور طبیعت و نمای ذهنی تماشاگر ترکیب می‌شود.
۴) شکل:
شکل مروارید شامل گروه, تقریباً گرد, قطره‌ای, بی‌تناسب (بی‌شکل), دایره‌ای و تکمه‌ای می‌باشد. طبیعت و پوسته میزبان نهایتاً آخرین شکل مروارید را تعیین می‌کند اما اشکال متفاوتی وجود دار دکه آنها فقط با قدرت تصور به خود می‌گیرند.
۵) رویه یا سطح:
علاوه بر کیفیت که قبلاً اشاره شد مروارید‌های خوب خیلی کم سطح نشانه‌گذاری شده یا گودی دارند. بعضی دارای سطح صاف‌تری هستند اما در مرواریدهای طبیعی خیلی غیرعادی است که سطح صاف وجود داشته باشد در عوض آنها شاهد خوبی از هنر طبیعت و شهادت خلقت مروارید هستند.

● تشریع ساختمان صدف لب سیاه (Pinctada margaritifera)
پوسته این گونه در بسیاری از نواحی گرمسیری آبهای اقیانوس هند از خلیج‌فارس تا خلیج‌کالیفرنیا و از ژاپن از جزایر جنوبی اقیانوس آرام توزیع شده است. مخصوصاً‌ این صدفها در جزایر Cook , فیجی, تونگا, ساموآ, New Caledonia فیلیپین, پاناما و خلیج کالیفرنیا دیده شده‌اند.
صدفهای بالغ می‌توانند به قطر ۳۰ سانتی‌متر (۸/۱۱ اینچ) با وزن بالای ۵ کیلوگرم (۱۱ پوند) برسند. نمونه خیلی کم آن به وزن ۹ کیلوگرم (۸/۱۹ پوند) رسیده است.
این گونه خصوصیات عجیبی دارند و آن این است که یک تغییر جنسیت به طور عادی در دوره زندگی دارند. بعد از ۲ تا ۳ سال آنها می‌توانند تولید مثل کنن دیک چیز غیرعادی در مورد صدف ماده مقدار تولید تخمها می‌باشد که حدود ۴۰ میلیون در هر بار است و بقاء این گونه در محیط طبیعی را تا حدودی تضمین می‌کند. هر کجا اسپرم باشد و به طور تصادفی با این تخمها برخورد کند لقاح شروع می‌شود.
تعدادی از لاروها طعمه موجودات دریایی می‌شوند که پلانکتونها را می‌خوردند, مثل مرجانهای صخره‌ای, صدفهای جوان زنده مانده کهد و کفه‌ایها را به وجود می‌آورند,‌ اسپات نامیده می‌شوند. اما آنها هدف شکارچیان زیادی قرار می‌گیرند مثل هشت‌پا, خرچنگ, ستاره دریایی.

[html_block id=”28290″]