الماس های سیاه مات ، خود در گروهی قرار می گیرند که در طبقه بندی الماس های متداول – که بسته به وجود یا عدم وجود نیتروژن، به نوع I و نوع II تقسیم شده اند-  جای ندارند. ویژگی های الماس های سیاه به طور کامل با ویژگی های الماس های معمولی تفاوت دارند. در زیر به برخی از این تفاوت ها اشاره می کنیم.

• در حالی که الماس های معمولی در اعماق داخلی سطح زمین تولید می شوند- احتمالا در گوشته زمین، و پس از آن در طول فوران های آتشفشانی با تشکیل گدازه های کیمبرلیت و لمپرویت (Lamproite) بوجود می آیند- الماس های سیاه هرگز در سنگ آذرین کیمبرلیت یافت نشده و معمولا در رسوبات آبرفتی بوجود می آیند.

• در حالی که ساختار الماس های معمولی، به شکل تک بلورهای عظیم، تشکیل شده است. به نظر می رسد الماس های سیاه از میلیون ها بلور الماس ریز که به هم چسبیده اند، شکل گرفته اند که این موضوع باعث طبیعت متخلخلشان شده است. به غیر از گرافیت، ترکیبات آهن مانند هماتیت و مگنتیت گاهی اوقات می توانند با بلورهای کنگلومرا (conglomerate) که خواص مغناطیسی به آن می دهند، همراه شوند.

• در حالی که الماس های معمولی، به علت شرایط فشار بالایی که در آن تولید می شوند و این فشار بالا مانع حضور گازها می گردد؛ عاری از حباب های هوا هستند. الماس های سیاه، پر از حباب های گاز به دام افتاده در مواد متخلخل، و شامل گازهایی مانند هیدروژن و نیتروژن هستند که هنگام تشکیل الماس موجود بودند.

• در حالی که الماس های معمولی سخت ترین مواد شناخته شده روی زمین هستند، الماس های سیاه حتی از الماس های معمولی نیز سخت تر بوده و به همین دلیل تراش و پولیش آنها بسیار دشوار است. با این حال ممکن است سختی آنها به صورت یکنواخت توزیع نشده باشد. این احتمال وجود دارد که بخش هایی در مواد متخلخل وجود داشته باشند که آزادانه تر متصل شده و نرم تر از سایر قسمت ها باشند.

• در حالی که الماس های معمولی را در امتداد سطوح شکافته شده و ترک خورده می توان شکافت. ولی الماس های سیاه به دلیل سختی بسیار بالای آنها، سطوح شکافته شده نداشته و همین عامل می تواند یکی از دلایل سختی بالای الماس های سیاه باشد.

• در حالی که الماس های معمولی برای اهداف زینتی مناسب تر هستند، الماس های سیاه برای اهداف صنعتی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. الماس های سیاهی که کیفیت جواهری یا اصطلاحا gem quality  دارند، کاملا نادر هستند.

خواص فیزیکی و شیمیایی

الماسهای سیاه هنگام استخراج دارای همان ساختار ، شکل مشابه با ساختارهای شفاف هستند. خصوصیات فیزیکی یک الماس سیاه همان خصوصیات یک الماس بی رنگ کلاسیک با تنظیمات جزئی است.

• رنگ الماس سیاه همیشه زیاد تیره نیست ، می تواند از دودی روشن تا زغال باشد.

• الماس سیاه یا اصلاً نور را منتقل نمی کند یا فقط تا حدی. توسط لبه ها منعکس می شود.

• به طور معمول ، نمونه ها مات هستند.

• ساختار متخلخل یا جامد است.

• سختی در مقیاس 10 Mohs. با این وجود ، به دلیل ساختار متخلخل ، برش آن بسیار شکننده و دشوار است.

• تراکم 3.47-3.55 گرم در سانتی متر. توله

• گاهی اوقات به دلیل درگیری آهن دارای خاصیت مغناطیسی است.

تاریخچه سنگ الماس سیاه

واژه آداماس از یونانی ترجمه شده و به معنای “تخریب ناپذیر” است. اینگونه بود که الماس را در دوران باستان صدا می کردند و می دیدند. و این تعجب آور نیست – ماده معدنی واقعاً فوق العاده سخت است ، بنابراین کلمه “تجزیه ناپذیر” تمام ذات خود را با دقت انتقال می دهد. از زمان کشف آنها در سال 1840 ، الماس سیاه از نظر خواص درمانی بسیار قدرتمند تلقی می شود و در میان صفات جادوگری قرار می گیرد.

مهم! اولین الماسهای سیاه استخراج شده توسط معدنچیان برزیلی در سال 1840 کربنادو نامیده می شدند.

تاریخچه سنگ مانند خودش بسیار زیبا و مرموز است. برای مدت زمان بسیار طولانی ، هیچ کس نمی توانست منشا الماس سیاه را توضیح دهد. محبوب ترین گزینه در حال حاضر توسط دانشمند جوزف گارای مطرح شد. از آنجا که الماس سیاه حاوی هیدروژن است ، منشا an فرازمینی است. به گفته این دانشمند ، این سنگ شهاب سنگی است که طی میلیاردها سال به الماس سیاه تبدیل شده است. همچنین یک نظر وجود دارد که این یک الماس ساده است ، اما با گرافیت یا آهن.