بریل قرمز (Red Beryl) چیست
بریل قرمز (Red Beryl) یک نوع بسیار نادر از خانواده بریل است که رنگ قرمز خود را مدیون عنصر کم قدار منگنز است. با فرمول شیمیایی سیکلوسیلیکات حاوی بریلیم و آلومینیوم، کریستال های بریل قرمز در سیستم بلوری هگزاگونال تشکیل می شوند.
بریل قرمز در چند نقطه از جمله در یوتا (وایلدورس اسپرینگز، دره توپاز، استارویشن کانیون)، نیومکزیکو و مکزیک یافت شده است. در این مکانها، کریستالهای بریل قرمز معمولاً فقط چند میلیمتر طول دارند و خیلی ریز یا ناقص هستند. این گوهر هزار بار کمیابتر از طلا است. طول این کریستال ها به ندرت از دو اینچ بیشتر می شود و بزرگترین بلوری که تا کنون یافت شده 54 قیراط وزن داشته است.
جدول خصوصیات بریل قرمز | |
---|---|
ترکیب شیمیایی | سیلیکات (Be3Al2Si6O18) |
سیستم بلوری | هگزاگونال |
رنگ | قرمز |
رنگ خاکه | بی رنگ تا سفید |
شفافیت | شفاف تا مات |
رخ | ندارد |
شکستگی | صدفی |
جلا | شیشه ای |
ضریب شکست نور | 1.57 – 1.60 |
اختلاف شکست مضاعف | 0.008 – 0.010 |
سختی موهس | 7.5 – 8 |
وزن مخصوص | 2.65 – 2.75 |
رنگ قرمز بیکسبیت
رنگ بریل قرمز از قرمز تمشکی دلپذیر تا قرمز مایل به ارغوانی به شدت اشباع شده متغیر است. باور بر این است که این رنگ نتیجه جایگزینی اتمهای آلومینیوم با منگنز سه ظرفیتی (Mn3+) در طول فرآیند رشد کریستال است .
چرا بریل قرمز بسیار نادر است؟
به گفته انجمن گوهرشناسی بریتانیای کبیر، بریل قرمز 2 قیراطی مانند الماس سفید 40 قیراطی کمیاب است. بریل قرمز یک کانی کمیاب است زیرا تشکیل آن به یک محیط ژئوشیمیایی منحصر به فرد نیاز دارد. ابتدا عنصر بریلیم باید به مقدار کافی برای تشکیل مواد معدنی وجود داشته باشد. دوم اینکه منگنز باید در همان زمان و مکان موجود و در دسترس باشد. سوم، شرایط ژئوشیمیایی صحیح باید برای بریلیم، منگنز، آلومینیوم، سیلیکون و اکسیژن وجود داشته باشد تا به بریل قرمز متبلور شوند. برای تشکیل بیکسبیت با کیفیت گوهری، شکستگی ها و حفره ها نیز باید در دسترس باشند تا به عنوان فضایی برای رشد بلورهای زیبا عمل کنند.
نحوه تشکیل
در حالی که بریل های جواهری معمولاً در پگماتیت ها و سنگ های دگرگونی خاصی یافت می شوند ، بریل قرمز در ریولیت های حامل توپاز رخ می دهند. با متبلور شدن تحت فشار کم و دمای بالا از فاز پنوماتولیتیک در امتداد شکستگی ها یا درون حفره های میارولیتی نزدیک به سطح ریولیت تشکیل می شود. کانی های مرتبط شامل کوارتز، ارتوکلاز، توپاز، اسپسارتین، سودوبرووکیت و هماتیت هستند. به عنوان یکی از خاص ترین مکان ها در جهان ، در معدن روبی-ویولت، عضو ریولیت توپاز سازند بلاون یک جریان گدازه ای حدود 18 تا 20 میلیون سال پیش از دهانه های آتشفشانی فوران کرده است. با حرکت و سرد شدن جریان گدازه، شکستگی ها و حفره هایی در سنگ ایجاد می شود. این منافذ به آب و گازهای غنی از بریلیوم فوق گرم اجازه ورود به سازند را می داد. این گازها از یک محفظه ماگمایی که زیر آن در حال گاز زدایی بود آزاد می شدند.
آیا بریل قرمز یک سنگ خوب برای استفاده در جواهرات است؟
بریل قرمز به طور گسترده در بازار جواهرات دیده نمی شود. این موضوع تا حدی به دلیل نادر بودن و اندازه نسبتا کوچک سنگهای فست خورده آن است. با این حال، در سال 2017، کاراتل جواهرساز مستقر در سنگاپور، مجموعه ای از جواهرات عالی را گرد هم آورد که شامل شش قطعه (چهار حلقه و دو جفت گوشواره) با بریل های قرمز بود. بزرگترین این سنگها یک مجموعه بریل قرمز با تراش امرالد 2.20 قیراطی با 2.32 قیراط الماس در حلقه «Sun Ray» بود.
مانند بیشتر بریل ها، بریل قرمز نیز سنگ جواهری عالی است. با این حال، بیشتر نمونههای بلوری خوب با معمولا توسط کلکسیونرها جمع آوری می شوند و مورد تراش قرار نمی گیرند. تعداد کمی از کریستال ها حتی به کیفیت گوهری نزدیک هستند. گوهرتراشان کمتر از 10000 سنگ را در سال تراش می دهند که بیش از 95 درصد آنها سنگهای ریز مخراجی هستند، که عمدتاً در درجه های پایین تر هستند. با هر بریل قرمزی که در جواهرات ست شده است، با احتیاط مشابه زمرد، نوع دیگری از بریل، رفتار کنید. اگرچه بریل های قرمز دارای سختی استثنایی 7.5 تا 8 هستند، اما ممکن است دارای اینکلوژنهای زیادی باشند. در نتیجه، شکستگی های قطعات بسیار نادر فست شده ممکن است با روغن پر شده باشند . این جواهرات در رکاب نیاز به دور محافظ دارند، به خصوص اگر به عنوان سنگ انگشتر پوشیده شوند. با این حال، به احتمال زیاد با این سنگ ها در یک کلکسیونی معدنی مواجه خواهید شد تا یک مجموعه جواهرات. بهترین بیکسبیت های فست شده دارای رنگ صورتی تمشکی تا قرمز کمی ارغوانی هستند و اندکی ناپاکی دارند. قاعده افزایش تصاعدی قیمت با افزایش وزن قیراط قطعاً در مورد این جواهر صدق می کند، بنابراین اغلب در اندازه های زیر یک قیراط یافت می شود. گوهرتراش سعی خواهد کرد تا گوهر فست شده نهایی در بزرگترین حالت وزنی ممکن از راف اولیه تراش دهد. در نتیجه اکثر این سنگ ها دارای پنجره و نسبت های تقارنی ضعیفی هستند.
بهسازی
مانند هم خانواده خود زمرد، بریل قرمز اغلب دارای ناپاکی و ترک است. این سنگ ها اغلب با رزین آغشته می شوند تا شکستگی ها را پر کنند، نگین را تثبیت کنند و دوام و ظاهر را بهبود بخشند. بهسازی های مشابهی به طور منظم برای زمرد انجام میشود و در صورت افشا شدن برای خریداران قابل قبول است. همچنین ممکن است برخی از بریل ها به روش کوتینگ ، یک لایه قرمز روی خود داشته باشند که براحتی در یک آزمایشگاه گوهرشناسی قابل تشخیص است.