راه های تشخیص یاقوت سرخ اصل از تقلبی

در حالت کلی همه سنگ های و جواهرات قیمتی دارای نمونه مشابه و تقلبی هستند که به مراتب قیمتی کمتر از نمونه واقعی دارند یاقوت سبز نیز از این قضیه مستثنی نیست به همین دلیل نحوه شناخت یاقوت اصل از تقلبی یکی از مهمترین کارهایی است که در خرید جواهرات یاقوت باید همواره مد نظر قرار داد که در قسمت زیر به سه روش برای شناخت یاقوت اصل از تقلبی می پردازیم.

1. رنگ و درخشش

یکی از راه های شناخت یاقوت اصل از تقلبی رنگ آنها می باشد. یاقوت های اصل در مقابل نور چراغ درخشان و شفاف هستند و سنگ های تقلبی اغلب به صورت کدر هستند. اگر سنگ جواهری مایل به قرمز تیره باشد احتمال دارد که سنگ گارنت باشد. رنگ ثابت و قرمز یاقوت را در همه جای سنگ بررسی کنید و اگر نقاطی را پیدا کردید که خراش خورده و رنگ دیگر دارند مشخص کننده تقلبی بودن یاقوت است.

2. سنگ یاقوت سرخ را با یک شیشه قرمز مقایسه کنید.

سنگ های قیمتی و دیگر انواع یاقوت ها را با استفاده از شیشه جعل می کنند. اگر شیشه و سنگ شبیه هم بودند می توانید پی ببرید که سنگ جعلی است.

3. سعی کنید سطح یاقوت را خراش دهید.

سنگ های قیمتی دارای درجه سختی بالایی هستند و همان طور که در قسمت بالا اشاره کردیم فقط الماس و یک سنگ دیگر می توانند یاقوت را خراش دهند از همین رو هر جسم و شی به جز موارد گفته شده اگر بتواند یاقوت را خراش دهد نشان دهنده تقلبی بودن سنک است.

نکته مهم: سنگ های جعلی یاقوت اغلب به وسیله سنگ های کم ارزش تر نظیر گارنت، تورمالین، شیشه و سنگ های کامپوزیتی جعل می شوند.

در زبان سانسکریت هند باستان، روبی به عنوان “ratnaraj” نامیده می شود، که به معنی “پادشاه سنگهای قیمتی” ترجمه شده است.
یاقوت سرخ همواره سنگی زینتی و با ارزش در تاج و تخت پادشاهان بوده هرچند که برخی از این سنگها در تاج پادشاهان مورد آزمایش قرار گرفته و مشخص شده که یاقوت قرمز نبوده و درواقع اسپینل بوده اند. یاقوت سرخ پرنس سیاه که جزو جواهرات سلطنتی بریتانیا است و روبی تیمور که در تاج سلطنتی اسپانیا مورد استفاده قرار گرفته اسپینل بوده اند.

قدما معتقد بودند که یاقوت بر اثر تابش خورشید در دل سنگ به وجود می آید

سنگهای درشت یاقوت قرمزی که رنگ و خلوص بالایی داشته باشد بسیار کمیاب بوده و درصورت وجود حتی چند برابر الماس نیز ارزش دارد. در یکی از داستانهای مارکو پولو، قوبلای خان (یکی از نوادگان چنگیز) به پادشاه سیلان(سریلانکای امروزی) پیشنهاد یک شهر در ازای یک یاقوت سرخ درشت را به او می دهد. سریلانکا به عنوان “جزیره سنگهای قیمتی” مشهور است و به دلیل داشتن روبی هایی با رنگی جذاب و ملایم بسیار مشهور است. مارکو پولو در قسمتی از کتاب معروف خود می گوید:

یاقوت های سرخ هیچ جای دیگری به زیبایی یاقوت های سریلانکا وجود ندارد.

یاقوت سرخ یا روبی (Ruby) گوهری با انواع رنگ قرمز و سختی 9 در مقیاس موس می باشد. سنگ یاقوت سرخ همانند یاقوت کبود از خانواده کروندوم (Corundum) می باشد. تا 200 سال پیش تصور می شد روبی از نظر ترکیب شیمیایی مشابه اسپینل قرمز (Red Spinel) و گارنت قرمز در یک گروه کروندوم قرار دارند.

هنگام تشکیل روبی و سافیر به جز اکسید آلومینیوم خالص و عناصر رنگزا، عناصر همراه دیگر، سنگ ها و سیالات درگیر و مذابهای مختلف می توانند همراه با این یاقوت تشکیل شوند یا به دام بیفتند. اگر یاقوتهای کشورها و منشأ های مختلف هیچ گونه تفاوتی در عناصر همراه و ناخالصی درون آنها نداشتند قطعا تفاوت رنگ و شفافیت و پیرو آن تفاوت ارزش وجود نداشت.

سنگ مادر یا میزبان یاقوت سرخ سنگ دولومیت (Dolomite) است که خود در اثر دگرگونی مجاورتی با مواد مذاب یا توده های گرم درون عمق زمین از سنگ آهک اولیه تشکیل می شود. برخی محتویات کانی های میهمان مثل روتیل (بلورهای سوزنی ریز) باعث جلای ملایم و ابریشمی در روبی می شوند.  چنانچه مقدار کانی روتیل در محتویات آن زیاد باشد و به صورت کابوشن تراشیده شود پدیده زیبای چشم گربه ای یا آستریوم در یاقوت بوجود می آید که ارزش جواهر را چند برابر می کند.

[html_block id=”28290″]