دانستنیهای الماس سیاه

الماس سیاه از اواسط سال گذشته به شدت در بازار ایران رواج یافته است. اکثر جواهر فروشان تهرانی، فروشندگان سنگهای قیمتی و وارد کنندگان سنگ فعالیت به صورت جدی روی این سنگ قیمتی را شدت بخشیده اند.
اینجاست که یک مشکل اساسی نمود پیدا می کند که تشخیص الماس سیاه از الماس سیاه بهسازی شده بسیار کار دشواری است و برای آن دسته از جواهرسازان، جواهر فروشان و جواهرشناسانی که با جدیدترین تحولات دانش گوهرشناسی آشنایی نداشته باشند، امکان این تشخیص وجود ندارد. چه برسد به خریداران و علاقه مندان.آگاهی نداشتن از نحوه شناسایی الماس سیاه از نوع بهسازی شده اش می تواند زیان هنگفتی را متوجه فرد کند و چون هنوز این سنگ در بازار ایران چندان جا نیفتاده است ممکن است سود جویان از این فرصت بهره برداری کنند.به همین دلیل تلاش کردیم علاوه بر معرفی این سنگ، راهکارهای شناسایی الماس سیاه بهسازی شده را نیز به اطلاع شما خوانندگان عزیز برسانیم.
” سیاه نقطه پایانی است که در فراسوی آن هیچ چیز وجود ندارد.” ماکس لوشر
رنگ سیاه نماد قدرت، هوش و ذکاوت، قاطعیت و جذابیت است و یکی از ارکان همیشگی دنیای مد است: لباس سیاه، کفش سیاه، کیف سیاه و در نهایت الماس سیاه نهایت ظرافت و شیک پوشی است. اغلب جواهرات خارق العاده، مروارید سیاه و یا الماس سیاه را در مجموعه خود دارند.

طبق باورهای هندویان الماس سیاه نمایانگر یاما خداوند مرگ است در حالیکه در ایتالیا این سنگ نماد صلح و آشتی است.
الماس سیاه از اوایل دهه 90 میلادی وارد دنیای مد شد و اغلب هنرپیشگان و مشتاقان مد به آن روی آوردند و حضور آن در فیلم ها دیده شد، به عنوان مثال در فیلم های جیمز باند 007 خانم الگا کورینکلو از گل سینه ای با سنگ الماس سیاه استفاده کرده است.

الماس سیاه چیست؟

الماس سیاه برای اولین بار در سال 1840 توسط معدنکاران برزیلی GARIMPEIROS کشف و به نام کربنادو Carbonados نامیده شد.
الماس های سیاه در برزیل و جمهوری آفریقای مرکزی یافت می شوند و لیکن از نظر منشا و پیدایش کاملا متفاوت از سایر الماس ها می باشند. الماس های سیاه تنها در نهشته های رسوبی یافت می شوند و در مناطق آتشفشانی دیده نمی شوند.
الماس سیاه نیز مانند سایر الماس های رنگی جزء الماس های فانتزی fancy طبقه بندی می شود. تفاوت الماس سیاه با سایر الماس ها عبارتند از:

– میزان ایزوتوپ کربن آن بسیار پایین است
– این سنگ ها بسیار متخلخل می باشند
– الماس های سیاه معمولا در نقاطی که سایر الماس ها یافت می شوند دیده نمی شوند.
در واقع طبق نظریه دکتر Stephen Haggerty استاد دانشگاه فلوریدا، از 600 تن الماس استخراج شده از سال 1900 حتی یک عدد الماس سیاه در میان آنها مشاهده نشده است.
طبق نظریه ارائه شده توسط زمین شناسان دانشگاه فلوریدا، منشا الماس های سیاه کیهانی می باشد.
طبق یافته های این دانشمندان الماس سیاه بر اثر انفجار سوپرنوا تشکیل شده است.
الماس های سیاه طبیعی در نتیجه تعداد بسیار زیاد ناخالصی inclusion ایجاد شده اند. اغلب این ناخالصی ها از جنس گرافیت می باشند. الماس های سیاه به طور معمول کاملا غیر شفاف و یا اپاک می باشند.

به دلیل و جود ناخالصی فراوان شکننده بوده در نتیجه تراش آن بسیار دشوار است.
از نمونه های طبیعی بسیار معروف الماس سیاه،ستاره آفریقا به وزن 202 قیراط و الماس Orfloff و یا Orlov به وزن 67.5 قیراط می باشند که به نام چشم برهما نیزنامیده می شود.
الماس با رنگ سیاه بسیار منحصر به فرد است .رنگ الماس به طور معمول ناشی از عناصر جزیی مانند نیتروژن، برن و هیدرژن است ولیکن رنگ الماس سیاه به دلیل وجود ناخالصی های گرافیت است. جلای این الماس بسیار منحصر به فرد است و برخلاف سایر الماس ها که شفاف transparent می باشند کاملا غیر شفاف است. در نتیجه در درجه بندی این سنگ ها تراش نسبت به درجه بندی سایر الماس ها از اهمیت کمتری برخوردار است زیرا که به دلیل بازتاب نور از درون سنگ صورت نمی گیرد و نقشی در زیبایی سنگ ندارد و در حقیقت جلای الماسی سنگ مهمترین عامل زیبایی ظاهری سنگ است.
الماس های سیاه خصوصیات فزیکی متفاوتی از سایر الماس ها دارند، این الماس ها در حقیقت ترکیبی از میلیون ها کریستال کوچک الماس در کنار یکدیگر می باشند. این سنگ متخلخل می باشد در صورتی که الماس های دیگر به صورت یک کریستال واحد است. الماس سیاه در حقیقت از نظر ظاهری شبیه به ابسیدین (شیشه سیاه طبیعی) و پومیس سیاه است که در نتیجه فعالیت های آتشفشانی تشکیل شده اند.خلل و فرج درون الماس های سیاه از حباب های گاز پرشده اند که به نظر می رسند در زمان تشکیل سنگ بوجود آمده اند در صورتی که به دلیل فشار بالا و عمق زیاد تشکیل در سایر الماس ها وجود گاز عملا غیرممکن است و این نمایانگر تفاوت منشا تشکیل الماس سیاه با سایر الماس ها است.

الماس سیاه بهسازی شده

برای اولین بار در سال 1904سر ویلیام کوکز Sir William Cooks شیمیدان و فیزیکدان انگلیسی متوجه شد که الماس ها هنگامی که توسط نمک رادیوم پوشانده شوند رنگ آن به سبز تیره تغییر می یابد. این روش به دلیل ناپایداری رنگ و زیان های ناشی از رادیواکتیو منسوخ شده است.

در سال 1960 بواسطه بمباران اتمی نیتروژن الماس بهسازی شده به رنگ سیاه درآمد.
امروزه دو روش اصلی جهت بهسازی الماس سیاه وجود دارد:
– پرتو افشانی
– حرارت دهی در دمای بسیار بالا
الماس های سیاه به طور طبیعی نتیجه ناخالصی هایی مانند گرافیت و یا آهن هستند.

پرتو افشانی

الماس ها بواسطه پرتوافشانی الماس های بی رنگ به رنگ سیاه در می آیند.اغلب این سنگ ها در نور معمولی سیاه به نظر می رسند در حالی که در واقع به رنگ سبز تیره هستند . در نور متمرکز(فایبر اپتیک) در لبه های نازک (مانند کمربند یا کیولت) رنگ سبز تیره قابل تشخیص است، این رنگ سبز تیره هرگز در الماس های طبیعی دیده نمی شوند.

[html_block id=”28290″]