الماس ها را با انجام یک آزمایش ساده رسانایی حرارتی می توان شناسایی کرد
الماسdiamond
تشخیص الماس اصلی و فرعی بسیار سخت می باشد تا الماس فرعی.
۱-درخواست گواهی نامه:
گواهی نامه صادر شده توسط مؤسسه معتبر یا یک ارزیاب مستقل که وابسته به یک سازمان حرفه‌ای است. این خصوصاً برای حالتی که شما سنگی را خریداری کنید بدون آن که آن را ببینید، مثلاً از اینترنت، مناسب می‌باشد. یک گواهی نامه، نظر فردی است که ممکن است سال‌ها تجربه در این زمینه داشته باشد و ممکن است تجربه هم نداشته باشد! اما بهترین کار این است که شما شخصاً از اصالت چیزی که میخرید مطلع شوید.
۲-نگاه کردن از درون آن:
الماس‌ها دارای “شاخص انکساری” بالایی هستند (به این معنی که آنها نوری را که از طریق آنها می‌گذرد، به شدت منحرف می‌کنند). شیشه و کوارتز از شاخص انکساری کمتری برخوردار می‌باشند، به این معنی که آنها درخشش کمتری دارند، زیرا نور را کمتر منحرف می‌کنند، حتی در صورتی که برش‌های خوبی هم خورده باشند .
۳-مشاهده انعکاس‌ها:
انعکاس‌های یک الماس واقعی معمولاً در سایه‌های مختلف خاکستری ظاهر می‌شود. اگر شما انعکاس‌های رنگین کمانی دیدید، شما یک الماس با کیفیت پایین یا تقلبی خریده‌اید.
۴-آزمون مه:
سنگ را جلوی دهان خود قرار دهید و به آن ها کنید. اگر سنگ برای دو ثانیه مه آلود باقی ماند، احتمالاً تقلبی است. یک الماس واقعی حرارت را بلافاصله پخش می‌کند و به سرعت از بخار پاک می‌شود، یا اگر کمی کثیف ماند باز هم سریع‌تر از یک الماس تقلبی شفاف می‌شود. همزمان به یک الماس که می‌دانید واقعی است و الماسی که مشکوک به تقلبی بودن هستید، ها کنید.
عمولی در اعماق داخلی سطح زمین تولید می شوند- احتمالا در گوشته زمین، و پس از آن در طول فوران های آتشفشانی با تشکیل گدازه های کیمبرلیت و لمپرویت (Lamproite) بوجود می آیند- الماس های سیاه هرگز در سنگ آذرین کیمبرلیت یافت نشده و معمولا در رسوبات آبرفتی بوجود می آیند.
2) در حالی که ساختار الماس های معمولی، به شکل تک بلورهای عظیم، تشکیل شده است. به نظر می رسد الماس های سیاه از میلیون ها بلور الماس ریز که به هم چسبیده اند، شکل گرفته اند که این موضوع باعث طبیعت متخلخلشان شده است. به غیر از گرافیت، ترکیبات آهن مانند هماتیت و مگنتیت گاهی اوقات می توانند با بلورهای کنگلومرا (conglomerate) که خواص مغناطیسی به آن می دهند، همراه شوند.
3) در حالی که الماس های معمولی، به علت شرایط فشار بالایی که در آن تولید می شوند و این فشار بالا مانع حضور گازها می گردد؛ عاری از حباب های هوا هستند. الماس های سیاه، پر از حباب های گاز به دام افتاده در مواد متخلخل، و شامل گازهایی مانند هیدروژن و نیتروژن هستند که هنگام تشکیل الماس موجود بودند.
4) در حالی که الماس های معمولی سخت ترین مواد شناخته شده روی زمین هستند، الماس های سیاه حتی از الماس های معمولی نیز سخت تر بوده و به همین دلیل تراش و پولیش آنها بسیار دشوار است. با این حال ممکن است سختی آنها به صورت یکنواخت توزیع نشده باشد. این احتمال وجود دارد که بخش هایی در مواد متخلخل وجود داشته باشند که آزادانه تر متصل شده و نرم تر از سایر قسمت ها باشند.
در حالی که الماس های معمولی را در امتداد سطوح شکافته شده و ترک خورده می توان شکافت. ولی الماس های سیاه به دلیل سختی بسیار بالای آنها، سطوح شکافته شده نداشته و همین عامل می تواند یکی از دلایل سختی بالای الماس های سیاه باشد.
6) در حالی که الماس های معمولی برای اهداف زینتی مناسب تر هستند، الماس های سیاه برای اهداف صنعتی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. الماس های سیاهی که کیفیت جواهری یا اصطلاحا gem quality دارند، کاملا نادر هستند.
الماس نوع کریستالی کربن شفاف و با کیفیت سنگ جواهر است و به عنوان سخت ترین ماده طبیعی روی زمین شناخته می شود.
الماس ها فقط به دلیل مقاومت و سختی که دارند محبوب نیستند بلکه شاخص انکسار (درخشانی) و نسبت تراکم انتشار نورشان باعث شده که خاص شوند.
با وجود اینکه گونه های سفید رنگ و بی رنگ الماس همیشه محبوب تر بوده اند، الماس های زرد و قهوه ای اخیرا توجه بیشتری را به خود جلب کرده اند.
سایر رنگ های الماس شامل آبی، صورتی، قرمز، نارنجی و سیاه است.
الماس قرمز کمیاب ترین سنگ های جواهر در جهان هستند.
رنگ الماس قرمز در عوض اینکه مانند بسیاری از سنگ های جواهر رنگی به دلیل وجود ناخالصی های شیمیایی باشد، نتیجه ی فرآیند تشکیل خود سنگ است.
نام الماس از کلمه یونانی adamas به معنی استوار و سخت گرفته شده، که به شکست ناپذیری و سختی بالای این سنگ اشاره دارد.
ویژگی های فیزیکی فوق العاده الماس به دلیل پیوند مستحکم کووالانسی میان کریستال های شفافش است.
هر کدام از اتم های کربن به چهار اتم کربن دیگر متصل شده اند و همگی آنها در یک مجموعه بسته قرار گرفتند.
این ترکیب ساختار مکعبی سه بعدی و مستحکمی را ایجاد کرده است.
الگوی کریستال مکعبی الماس کاملا متقارن است و باعث می شود که نور با سرعتی مساوی در تمامی مسیرها منکسر شود.
بیشتر الماس ها تحت فشار شدید و در دمای بالا و معمولا عمق بیشتر از 140 کیلومتر داخل پوسته زمین شکل می گیرند.
به طور متوسط تشکیل الماس در دوره های زمانی میان 1 تا 3.3 میلیارد سال طول می کشد تا زمانی که با فوران مواد آتشفشانی ماگما که به آنها کیمبرلیت می گویند، بیرون آیند.
کیمبرلیت سنگ آتشفشانی پتاسی مافیک است که حاوی بسیاری مواد معدنی دیگر مانند اولیوین، دیوپسید، کالسیت، سرپنتین، لعل و مقدارهای کم آپه تیت و چندین ماده معدنی دیگر است.
ماگمای کیمبرلیت از منافذ بسیار کمیاب آتشفشانی که به آنها دهانه آتشفشان می گویند، بیرون می آید.
الماس ها را با انجام یک آزمایش ساده رسانایی حرارتی می توان شناسایی کرد ازمایشی که امروزه جواهرسازان از آن برای تشخیص الماس از شیشه استفاده می کنند.
الماس یکی از کمیاب ترین سنگ های جواهر با انکسار نور بالاست و ترکیبی خالص از کربن دارد.
الماس سخت ترین ماده روی زمین است و مقاومتش در برابر برش تقریبا 140 برابر یاقوت کبود برآورد شده است.
الماس شاخص انکسار بالا و سطح زیاد انتشار دارد. هیچ ماده ای از نظر مقاومت به پای الماس نمی رسد.
بسیاری از جواهرشناسان باتجربه الماس را فقط از روی درخشش خاصش می شناسند.