آشنایی با خواص درمانی سنگ مروارید و نحوه تشکیل این سنگ

 

این صدف مروارید ساز بیشترین گونه است که به طور معمول در ژاپن کشت می شود . روش هایی که در صنعت کشت مروارید منجر به تولید مروارید غلطان گردیده با توسعه وکشت و پرورش این گونه صدف همراه بوده است . سابقاً منطقه اصلی تولید این گونه صدف ها در ژاپن در محلی به نام Mie prefecture بوده که در حال حاضر به دلیل آلودگی آب و زوال منطقه مزبور زیستگاه پرورش جدیدی در نواحی شیکوکو وکیوشو تاسیس گردیده است .

گونه Pinctada maxima :

حدود 70 تا 80 در صد تولید مروارید در جهان با استفاده از کشت مصنوعی این گونه صدف ها که در استرالیا کشت می گردد حاصل می شود . این صدف ها دانه های مروارید غلطان ویا نیمه غلطان به رنگ های سفید ویا نقره ای تولید می نمایند . قطر هر کدام از این مروارید ها به حداکثر 18 میلی متر می رسد .

گونه Pinctada margritifera :

این گونه نرمتن مروارید ساز (صدف لب سیاه ) مناسبترین صدف جهت تولید مروارید های معروف به نیمه مروارید و مروارید (steel – black ) می باشد .

گونه Pteria penguin :

در ژاپن این صدف مروارید ساز به نام “Mabe” مشهور است و آن را به واسطه تولید مروارید های غلطان و نیمه غلطان مورد کشت قرار می دهند . در نواحی آمایی واشیمای ژاپن ، پرورش دهنده های صدف تخم های این گونه نرمتن را به طریق مصنوعی در محیط آزمایشگاهی حاصل نموده و آن ها جهت کشت استفاده به عمل می آورند .

گونه Hyriopsis schlegeli :

با استفاده از این نرمتن آب شیرین به مدت 45 سال کشت مروارید در دریاچه بی وا نزدیک کیوتو متداول بوده ونیز در طول یک دهه مزارع کشت آن به چندین مکان دیگر گسترش یافته است . معمولا از روش هسته گذاری مصنوعی جهت کشت این نوع صدف استفاده به عمل نمی آید .

به علاوه تکنیک های کشت مروارید در این صدف متمایز از روش های معمولی است که برای دیگر نرمتنان مورد استفاده قرار می گیرد . رنگ مروارید های حاصل از این گونه زرد روشن وشکل واندازه آن ها متغیر ومشخص تر از سایر مروارید ها می باشد . در کشور چین با بهره برداری از دیگر نرمتنان تعداد زیادی مروارید آب شیرین تولید می گردد . اما ارزش آن ها به اندازه مروارید های حاصل از گونه Hyriopsis schlegeli نمی باشد .

 

روش کشت مروارید :

نظر به اینکه صدف مروارید ساز Pinctada fucata از گونه های اصلی وعمده جهت تولید مروارید می باشد وغالباً فنون کشت با استفاده از این صدف پیشرفت نموده لذا برای تشریح وبررسی کشت وپرورش مروارید به عنوان نمونه از این گونه استفاده خواهد شد .

هر مرحله از کشت مروارید مستلزم به شناخت بیولوژیک وتاریخی از نرمتنان مروارید ساز است آشنایی با این پیوستگی جهت تولید مروارید هایی با کیفیت مرغوب بسیار با اهمیت است مراحل کشت مروارید به ترتیب زیر است .

جمع آوری صدف های میزبان :

بهترین مکان برای هسته گذاری در بدن گونه نرمتن مروارید ساز Pinctada fucata اندام تناسلی آن می باشد .زمانیکه اندام تناسلی حاوی تخم ها ویا اسپرم هاست عمل جراحی وهسته گذاری نمی تواند نتیجه مثبتی ایجاد نماید و مروارید هایی که بدین طریق به عمل می آیند دارای کیفیت خوب ومطلوبی نیستند .

دوره ای کوتاه مدت وجود دارد که اندام های تناسلی در اثر تخم ریزی خالی شده اند وضروری است که در این دوره محدود عمل جراحی وهسته گذاری مصنوعی انجام پذیرد . معمولاً برای بهبود شرایط اندام های تناسلی قبل از عمل جراحی کاربرد دارد وایجاد شرایط مطلوب جهت عمل می تولند به وسیله ی هریک از دو روش مزبور صورت گیرد .

روش اول : جلوگیری از بلوغ

معمولاً این روش برای عمل جراحی صدف های در ماهی های بین آوریل (فروردین) ومی (اردیبهشت) به کار میرود . در فصول قبل از آن بعد از تخم ریزی صدف های بدون تخم ویا حاوی تخم های کوچک را انتخاب کردهو آن ها را در محل هایی با درجه حرارت های پایین قرار می دهند تا بدین نحو از بلوغ آن ها جلوگیری کرده باشند .

روش دوم : تسریع در رسیدن به مرحله بلوغ

اساس کار بر این منوال است که صدف های را در درون قفس های خود کنار هم قرار داده و در مناطق گرم آب دریا جا می دهند در این شرایط بلوغ زود رس در آن ها پدیدار می گردد . سپس صدف ها را بعد از رسیدن به حالت بلوغ تحریک کرده و وادار به تخم ریزی می نمایند . معمولاً صدف های موجود قفس های آویزان شده در آب دریا را به مقدار کافی تحریک می کنند . بعد از تخم ریزی دوباره شرایطی قرار می گیرد که بهبودی خود را دوباره حاصل کنند و زمانیکه دوباره شرایط طبیعی خود را کسب کردند آن ها را برای عمل جراحی وهسته گذاری آماده می سازند .

آماده سازی برای هسته گذاری :

گشودن صدف های میزبان :

پیش از عمل تعدادی صدف های میزبان می بایست آماده شده باشند . صدف ها را در یک سبد کم عمق طوری قرار می دهند که قسمت لولا (محل اتصال دوکفه صدف) یا سطح پشتی به طرف پایین بوده وکاملاً با آب دریا پوشانده شوند . ظرف چند دقیقه کفه های صدف شروع به باز شدنم می نمایند در این مرحله باز کنندگان صدف (shell openers) به ملایمت به بین دو کفه ایجاد درز نموده و از پهنا آن هارا باز می کنند سپس ترکه ای از نی خیزران یا چیزی شبیه آن را بین کفه قرار داده تا صدف مورد نظر به همان صورت به حالت باز باقی بماند . روش های دیگر ممکن است جهت باز کردن صدف ها به کار برده شود؛ اما میزان مرگ میر صدف ها در روش اول به مراتب کمتر از روش های دیگر است .

آماده سازی بافت پیوندی :

افزایش تولید مروارید بستگی زیادی به انتخاب مکان مناسب وهسته گذاری دقیق در بافت پیوندی دارد . بافت پیوندی از ناحیه خفره ای روپوشی صدف (Mantle) زنده برداشته می شود . صدف به وسیله ی یک چاقوی کند ونیز با دقت باز شده وسپس ماهیچه های بهم آورده آن در نقاطی که متصل به صدف است قطع می گردد . در عمل جراحی مراقبت زیادی جهت برداشتن روپوش لازم است ، به طوریکه به خود صدف آسیبی نرساند .

همچنین می بایست در موقع کار با چاقوی جراحی ، تمام مواد زائد از لبه آن پاک شود . هر عمل جراحی می بایست با دقت و ظرافت خاصی انجام پذیرد زیرا شدت عمل باعث صدمه رساندن به بافت پوششی ناحیه حفره ای روپوش می گردد . باریکه هایی به عرض حدود 2تا 3 میلی متر از ناحیه حفره ای روپوش می گردد .

این تکه ها به شکل مصنوعی مورد نظر معین می گرد. اندازه بافت پیوندی بریده شده آنقدر بزرگ است که بتواند یک سوم هسته را بپوشاند . چنانچه بافت پیوندی با آب دریا مرطوب نگهداری شود می توان در حرارت معادل 17 تا 22 درجه سانتی گراد تا حدود 2 ساعت آنرا زنده نگاه داشت .

 

[html_block id=”28290″]