مروارید جزو سنگها نیست، اما در گروه گوهرها قرار دارد. این گوهر زیبا را مظهر پاکی ، زیبایی و ظرافت میدانند و بشر از چندین هزار سال پیش آن را می شناخته است.گروهی از سنگ های جواهر دارای منشاء آلی ( گیاهی یا حیوانی)هستند. ارگانیک ها بیشتر منشاء حیوانی دارند ؛ مانند: مروارید (pear) ، عاج (Ivory) ، صدف (shell) و مرجان (CORAL) و آنهایی که منشاء گیاهی دارند، کهربا (Amber) و جت (jet) نامیده می شوند.
مروارید مهم ترین و پر فروش ترین گوهر در گروه ارگانیک هاست و مقام دوم فروش را پس از الماس در دنیا دارد.مروارید با ترکیب شیمایی کربنات کلسیم Caco3 ، با سختی ۲٫۵ – ۴٫۵ ، وزن مخصوص ۲٫۶ – ۲٫۸۵ ، ضریب شکست ۱٫۵۲ – ۱٫۶۶ و تنوع رنگی سفید ، صورتی ، نقره ای، کرم، طلایی، سبز، آبی، و سیاه به دو دسته طبیعی و پرورشی تقسیم می شوند.اندازه مروارید متغییر است ، می تواند به اندازه سر یک سوزن و یا به اندازه تخم کبوتر باشد. بزگترین مروارید که در موزه لندن نگهداری می شود وبه HOPE Pearl معروف است.
مروارید به رنگهای کرم ، طلایی ، نقرهای ، نقرهای مایل به سفید ، سفید متمایل به صورتی ، و نیز به رنگ های طوسی و مشکی وجود دارد.
زمانی که یک جسم خارجی به درون صدف وارد می شود، اولین واکنش این موجود ، خارج کردن این جسم است ، اگر موفق نشد سیستم دفاعی را به کار می اندازد و شروع به تجزیه می کند، در مرحله سوم اگر نتوانست ، سیستم دفاعی به گونه ای دیگر فعال می شود و جسم را به صورت ایزوله نگه می دارد.
این کار به این صورت انجام می گیرد که با غددی به نام epithelial یا غدد مرواریدی دور جسم خارجی ترشح می کند تا با جداسازی ، موجب ایزوله جسم ایزوله شود و درون یک پیله مرواریدی به صورت لایه لایه در مدت زمان زیادی روی هم انباشته می شود و مروارید شکل می گیرد. آنالیز شیمایی غدد مترشحه اپی تلیال (epithelial) به این گونه است: ۹۱درصد آراگونیتAragonite، ۶ درصد conchiolin ، ۲ درصد آب، ۱ درصد مواد دیگر.
درخشش صدفی مروارید توسط ورقه های نازک آراگونیت و پوسته های کنچیولین که نزدیکی سطح خارجی آن قرار گرفته است تولید می شود. به این پدیده اُرینت (Orient) می گویند. در این ساختار شکست پرتوهای نور و تداخل آنها با یکدیگر باعث تولید رنگ های قوس و قزحی بر روی سطح شده که به آن پدیده ایریدسنس گفته می شود.آنها بسته به نوع شکل پخش شدن ماده کنچیولین روی آنها، نوع جانور نرم تن و آب موجود در دریا می توانند به صورت لکه لکه ای یا منظم دیده شوند. برخی حلزون ها، مخصوصا حلزون استرومبوس گیگاس می توانند دُردانه ای تولید کنند که درخشش ابریشمی داشته و از نظر تجاری ارزشی ندارد.
صدف های مروارید در چه عمقی قرار دارند
صدف های تولید کننده مروارید غالبا در عمق 15 متری و در امتداد سواحل دریا زیست می کنند. از هر 30 تا 40 صدف شکار شده توسط صیادان فقط یک صدف حاوی دُردانه است. در سال 1958 میلادی در سری لانکا از تورهای بزرگی برای جمع آوری صدفها از ته دریا استفاده شد که نتیجه مطلوب به بار نیاورد و موجب از بین رفتن بقیه صدف ها و راکت ماندن صید این گوهر در سالهای بعد شد.
سنگ مروارید چگونه درون صدف بوجود می آید
خقیقت این است هنگامی که یک جسم خارجی بین بدن و جبه صدف دو کفه ای آب شور (Mollusco) یا آب شیرین (Mussels) قرار گیرد، جانور کم کم ماده آهکی که به ” مادر مروارید ” (Mother Of Pearl) که نوعی کربنات کلسیوم بوده به دور آن ذره ترشح و به فرم لایه ای آراگونیت متبلور شده و به مرور زمان دانه این گوهر پدید می آید.ماده مترشحه «ناکر» (Nacre) نامیده می شود طبقات ناکر که به مرور حول جسم خارجی را می گیرند به مرور زمان بر حجمشان افزوده می شود. ترکیب شیمیایی ناکر کربنات کلسیم و یک ماده آلی به نام کونچیولین (Conchiolin) است.
مروارید طبیعی
از دیرباز بیشترین مروارید طبیعی در خلیج فارس بوده است که اکثرا قبلا برداشت شده اند بنابراین مروارید طبیعی بسیار نادر است. ممکن شما مروارید کوچک طبیعی را برای خرید درنظر داشته باشید اما باید این را در نظر داشته باشید که باید هزینه گزافی را بابت آن پرداخت کنید.
مروارید پرورشی
این نوع مروارید در مزارع پرورش رشد می کند. در این فرآیند جانوران نرم تنی همانند حلزون را در مزرعه بزرگ می کنند و زمانی که به اندازه کافی بزرگ شدند یک تکنسین مروارید ها را در بدن حلزون ها کاشت می کند و سپس حلزون ها یا همان molluscs به آب منتقل می شوند و اجازه رشد پیدا می کنند. این را باید در نظر داشت که هر نرم تنی مروارید تولید نخواهد کرد و هر مروارید که تولید می شود لزوما از کیفیت بالایی برخوردار نیست. از میان ده ها هزار مروارید ممکن است نیاز به جداسازی چند ساعته برای ساختن یک گردنبند باشد. مروارید ها را می توان هم در آبهای شیرین مشاهده کرد و هم قابلیت رویت و کشت در آب های شور را دارا می باشند علاوه برای این حلزون ها و یا همان نرم تنان قادر به تولید مروارید ها مختلفی در آب های مختلف هستند.
مروارید های آبی
این نوع مروارید در صدف paua رشد می کند که یک گونه Abalone است. این گونه مروارید دارای صیف وسیعی از رنگ آبی می باشد گرچه می توان رنگ های دیگر آن نظیر طلایی، صورتی، سبز، قرمز و بنفش را نیز پیدا کرد. با توجه به این که نور سبب تغییر رنگ در این گونه از مروارید می شود ممکن است بر روی کیفیت مروارید نیز اثر بگذارد و ویژگی های منحصر به فردی به مروارید بدهد.
مروارید های آب های شیرین
این نوع مروارید ها معمولا در رودخانه ها و حوضچه ها و یا دریاچه ها رشد می کنند و اغلب در کشور چین هستند. این مروارید ها از لحاظ اندازه و شکل شبیه به مروارید های AKOYA هستند با این حال می توان آن ها را در طییف وسیعی از رنگ های پیدا کرد. اکثریت مروارید های آب شیرین بدون هسته مهره ای هستند و فقط یک تکه بافت دارند که باعث ایجاد مروارید می شود که معمولا از آکایا ضخیم تر است.
مروارید میب MABE
مروارید MABE بسیار متفاوت تر از آنچه که شما می کنید است. این مروارید با نمونه مروارید های عادی تفاوت زیادی دارد و عمدترین تفاوت در نحوه تولید آن می باشد. این نوع مروارید را به عنوان مروارید تصفیه شده نیمه کروی می شناسند و به جاری رشد در درون جانوران نرم تن مانند حلزون در داخل صدف رشد داده می شود. رشد مروارید در داخل صدف باعث می شود تا نیمه مروارید به صورت تخت و نیمه دیگر به صورت کروی باشد و این دلیل نامگذاری این مروارید می باشد. این مروارید اغلب در صدف های مناطق استرالیا، اندونزی، ژاپن و پلینزی فرانسه رشد داده می شود. این نوع مروارید نیز دارای طیف گسترده ای از نگ های میباشد که شامل رنگ های صورتی روشن تا آبی می شود. مروارید منحصر به فرد میب باعث می شود که این مروارید ها رنگ های درخشان و رنگین کمانی داشته باشند. از مروارید MABE به عنوان بال پنگوئن نیز یاد می شود