الماس گوهری است که از حيث شفافی و درخشندگی، قرن‌هاست از مهمترین سنگ‌های گرانبها محسوب می‌گردد. بلورهای این گوهر همچون گرافیت، به شکل هشت وجهی متبلور می‌شود و فقط از کاربن خالص به وجود آمده است ولی برخلاف گرافیت که بسیار نرم و کاملاً کدر است، الماس سخت‌ترین ماده‌ای است که انسان تاکنون شناخته است و نیز بسیار شفاف و درخشان می‌باشد.
سنگ الماس به علت همین خواص و محاسن دیگری که دارد، در نزد فیزیک‌دانان و شیمی‌دانان، موضوع بسیار جالبی برای مطالعه و تحقیق است.از سال ۱۹۴۰ به این طرف جنبه‌های غیر زینتی الماس، به قدری افزایش یافته که اخیراً وزارت دفاع کشورهای متحد امریکا، الماس صنعتی را يك ماده استراتژیکی اعلام کرده است. الماس صنعتی با آنکه در سختی و استحکام نظير الماس زینتی است ولی رنگ آن از قهوه‌ای تیره تا سیاه متغیر است و اغلب «مو» و «تف» و «یخ» و معایب دیگر دارد.
خواص فیزیکی الماس
مکعب‌های الماس تقریباً سطحی خشن دارند و به ندرت شفاف و صاف به دست می‌آیند و رنگ بلورهای کامل‌تر آن، اغلب اندکی به زردی مایل است. بلورهای توأمان (دوقلو) الماس نظیر گره‌هایی که در چوب‌ها یافت می‌شود، فراوان است و چون این دوقلوها را نمی‌توان به آسانی قطع کرد و یا صیقل داد، از این رو الماس‌تراشان آنها را «گره» می‌نامند، در الماس‌های صنعتی گره ضعف و عيب بلور محسوب می‌شود.
وزن مخصوص الماس اعلاء، ۵۳/۳ است ولی در الماس‌های ناخالص که رنگ‌شان تیره است و به اصطلاح پوك می‌باشند و به زبان عامیانه الماس سیاه نامیده می‌شوند ۱۵/۳ است. از سال ۱۹۳۰ م. به این طرف دیگر الماس سیاه را در صنعت به کار نمی‌برند.روش های زیادی برای تشخیص الماس اصل از تقلبی وجود دارد.تست اصلی این است که ببینید میتواند شیشه را ببرد یا نه.یک الماس واقعی به سادگی میتواند شیشه را ببرد اما نمونه تقلبی نمیتواند.اگر شیشه ای در دسترس ندارید که تست کنید، نگران نباشید روش های دیگری هم وجود دارد.
سختی الماس
در واقع خاصيت استحكام الماس است که این سنگ را تا این اندازه مهم و قابل توجه ساخته است. نگین الماس جلا و صیقل خود را سال‌ها پس از استعمال، از دست نمی‌دهد و الماس صنعتی در سختی و استحکام و دوام، تاکنون بی‌نظیر بوده است. علت سختی الماس از کاربن است، زیرا اتم کاربن، کوچکترین کاربن‌هاست و هر اتم کاربن چهاربند شیمیایی دارد، بنابراین در شكل ازومتريك هندسی الماس، این بستگی از همه عناصر بیشتر است و بعید به نظر می‌رسد که در طبیعت ماده‌ای سخت‌تر از آن کشف گردد.چون قسمت‌هایی از سنگ الماس، سخت‌تر از قسمت‌های دیگر است، بنابرین فقط با قطع قسمت‌های ضعیف است که می‌توان الماس را تراش و صیقل داد، و گاهی از جایی که ذرات الماس نسبتاً کمتر به هم چسبیده است می‌توان بلور آن را به دو قسمت تقسیم کرد. در صنعت هم فقط قسمت‌های سخت الماس را به کار می‌برند.
