نام این گوهرسنگ برگرفته از واژه عربی “Faridat” به معنای “جواهر(سنگ گوهر)” یا از واژه یونانی “Peridona” به معنای “کسی که زیاد میبخشد” می باشد. در گذشته، گاهی آن را “chrysolite” می خوانده اند که از واژه یونانی به معنای “سنگ طلا” گرفته شده است.
در قدیم، تنها منبع شناخته شده این سنگ “جزیره توپازیان“، معروف به “جزیره زبرجد” در دریای سرخ بوده است، به همین دلیل مصریان قدیم این سنگ را “Topazian” نامگذاری کردند و به آن توپاژ می گفتند.
این سنگ برای اولین بار در جزیره ای در دریای سرخ در نزدیکی کشور مصر یافت شده است. طبق افسانه ای ساکنان این جزیره مجبور به جمع آوری سنگ برای خزانه فرعون بوده اند و به همین علت ساکنان جزیره در طول شبانه روز مشغول کار در معادن برای استخراج سنگ بودند و این خود دلیلی برای کشف سنگ زبرجد توسط آنان شد؛ زیرا این سنگ در طول شب درخشش بسیار زیبایی را ایجاد می کرده . به همین دلیل مصریان این سنگ را به عنوان گوهری از خورشید و همچنین زمرد شب نام گذاری کرده اند.
از گذشته تاکنون استخراج این نگین زیبا یکی از منحصر به فرد ترین سنگ ها محسوب می شود زیرا اکثریت سنگ ها در پوسته زمین تشکیل می شوند و این در حالیست که زبرجد در لایه های عمیق تری از پوسته زمین شکل می گیرد. این سنگ در واقع در گوشته زمین شکل می گیرد. عمق این سنگ ها در گوشته زمین گاهی حتی به 20-50 مایل رسیده است. در برخی نواحی به دلیل فعالیت های صفحه تکتونیکی یا آتشفشان ها، سنگ زبرجد به طور طبیعی به سطوح بالاتری از سطح زمین نیز رسیده است
خواص سنگ زبرجد
سنگ پریدوت یا همانزبرجد بر اساس آنچه که در پاپیروسهای قدیمی آمده است، متعلق به 1500 سال قبل از میلاد مسیح می باشد. این سنگ، قدمتی دیرینه داشته و حتی عده ای از مورخین گفته اند که برخی از زمردهای ملکه کلوئپاترا، پریدوت بوده است.
سنگ زبرجد گوهر ملی کشور مصر شناخته شده است و از زمان باستان در بین مردمان مصر به عنوان جواهری با ارزش کاربرد داشته است. مصریان این گوهر را به عنوان “گوهر خورشید” مورد احترام بسیاری قرار می داده اند و از خواص درمانی آن استفاده می کردند برده اند زیرا این گوهر در زیر نور آفتاب نامرئی وشیشه ای می باشد و در گذشته تصورشان این بوده که نور خورشید را به خود جذب می نماید.
جنجویان صلیبی این نگین را وارد اروپای مرکزی کردند و در بسیاری از کلیساهای قرون وسطی می توان آن را دید.
پریدوت(زبرجد) با سختی 7-6.5، گوهرسنگی شفاف از خانواده الیوین می باشد. پریدوت با ترکیب شیمیایی (2SiO4(Mg,Fe، یک کانی سیلیکاته سرشار از آهن و منیزیم می باشد. این گوهر در مقابل ضربه و فشار مقاوم نبوده و آسیب می بیند.
زبرجد شکست دوگانه قوی دارد و یکی از راههای تشخیص این کانی و کانیهایی نظیر زیرکن و تورمالین سبز همین ویژگی است. در شکستگی اگر تصویری از زیر کانی دیده شود، دو تصویره می گردد.
این سنگ معمولاً در اندازه کوچک وجود دارد و مشاهده نوع بزرگ آن موجب شگفت زدگی جواهرشناسان می گردد. “زبرجد چشم گربه ای و ستاره ای” گونه های کمیاب این گوهرند.
این نگین با تنوع در شکل و اندازه های گوناگونش یکی از بهترین و متنوع ترین نوع جواهرات محسوب می شود و استفاده از آن ها برای دوست داران زیورآلات و جواهرات جذاب توصیه می شود.
تاریخچه سنگ زبرجد یا پریدوت
نام این گوهرسنگ برگرفته از واژه عربی “Faridat” به معنای “جواهر(سنگ گوهر)” یا از واژه یونانی “Peridona” به معنای “کسی که زیاد میبخشد” می باشد. در گذشته، گاهی آن را “chrysolite” می خوانده اند که از واژه یونانی به معنای “سنگ طلا” گرفته شده است.
در قدیم، تنها منبع شناخته شده این سنگ “جزیره توپازیان”، معروف به “جزیره زبرجد” در دریای سرخ بوده است، به همین دلیل مصریان قدیم این سنگ را “Topazian” نامگذاری کردند و به آن توپاژ می گفتند.
این سنگ برای اولین بار در جزیره ای در دریای سرخ در نزدیکی کشور مصر یافت شده است. طبق افسانه ای ساکنان این جزیره مجبور به جمع آوری سنگ برای خزانه فرعون بوده اند و به همین علت ساکنان جزیره در طول شبانه روز مشغول کار در معادن برای استخراج سنگ بودند و این خود دلیلی برای کشف سنگ زبرجد توسط آنان شد؛ زیرا این سنگ در طول شب درخشش بسیار زیبایی را ایجاد می کرده . به همین دلیل مصریان این سنگ را به عنوان گوهری از خورشید و همچنین زمرد شب نام گذاری کرده اند.
از گذشته تاکنون استخراج این نگین زیبا یکی از منحصر به فرد ترین سنگ ها محسوب می شود زیرا اکثریت سنگ ها در پوسته زمین تشکیل می شوند و این در حالیست که زبرجد در لایه های عمیق تری از پوسته زمین شکل می گیرد. این سنگ در واقع در گوشته زمین شکل می گیرد. عمق این سنگ ها در گوشته زمین گاهی حتی به 20-50 مایل رسیده است. در برخی نواحی به دلیل فعالیت های صفحه تکتونیکی یا آتشفشان ها، سنگ زبرجد به طور طبیعی به سطوح بالاتری از سطح زمین نیز رسیده است.