سنگ جواهر زرگون یا زیرکن

زرگون یازیرکن امروزه یکی از مهمترین سنگ های جواهر است.
خیلی ها زرگون را با الماس مصنوعی یا زرگون معکبی اشتباه می گیرند.
بی شک این دو کاملا متفاوت هستند، زرگون مکعبی (CZ) نوعی ماده ترکیبی است که در آزمایشگاه ساخته شده در حالیکه زیرکن سنگ جواهر طبیعی با ترکیب خاص خودش است.
با این حال قبل از ساخت نمونه های آزمایشگاهی مانند زرگون مکعبی و میوزانیت، زیرکن سفید یکی از مشهورترین جایگزین ها برای الماس بود
و دلیلش نیز شاخص انکسار و انتشار بالای آن است و معمولا تحت عنوان الماس Matura خرید و فروش می شد.
زیرکن بسیار درخشان است و شکست نور زیادی در آن اتفاق می افتد.
همین امر باعث شده که به نظر دووجهی و با اشکال متغیر باشد.

رنگ های زیرکن

زیرکن رنگ های مختفی دارد از سفید تا بی رنگ که یا مهم یا بی ارزش هستند.
محبوب ترین زرگون در حال حاضر زیرکن آبی است که با ته رنگ سبز دیده می شود و نتیجه آن ایجاد رنگ ابی سیر است.

رنگ های زرگون

زرگون آبی در واقع تحت حرارت بیشتر از زرگون قهوه ای شکل گرفته است.
با این حال فقط بعضی انواع قهوه ای آن ساختار مناسب فیزیکی برای تبدیل رنگ آبی زیر حرارت دارند.
برای اینکار نمونه هایی که در آسیای جنوب شرقی یافت می شوند را انتخاب می کنند.
به همین دلیل است که بیشتر زرگون های آبی از کامبوج و برمه می ایند.
زیرکن آبی یکی از سنگ های ماه دسامبر است.
زیرکن ماده معدنی بسیار مهمی است به علاوه اهمیتش باعث شده که در گوهرشناسی شاخه زیرکن شناسی ایجاد شود.

تاریخچه زرگون

این ماده معدنی قدیمی ترین ماده بر روی زمین است و نمونه هایی از آن در استرالیا پیدا شده که قدمت شان به 4.4 میلیارد سال پیش بازمی گردد.
دانشمندان متوجه شدند که زرگون در واقع متشکل از عناصر اورانیوم و توریوم است، عناصری که به عنوان نیمه زنده شناخته می شوند.
این اورانیوم و توریوم هستند که باعث چنین تمایزات زیادی در ویژگی های فیزیکی زیرکن می شوند.
زرگون را بر اساس ویژگی های نوری شان در دسته های زرگون کم، متوسط و بالا قرار می دهند.
زیرکن کم اورانیوم و توریوم رادیواکتیو بیشتری دارد و به همین دلیل ساختار فیزیکی اش به هم ریخته و بدون شکل است،
با این حال این ظاهر فیزیکی در زرگون متوسط یا بالا هم دیده می شود.
زیرکن کم معمولا به رنگ سبز تا قهوه ای است.
زیرکن سبز به ندرت در بازار سنگ های جواهر یافت می شود و افراد زیادی به دنبال آن هستند.

شناسایی زرگون

زیرکن از نظر ترکیبی زرکونیوم سیلیکات است.
ویژگی متمایز زرگون به خصوصیات گوهرشناسی آن مانند میزان سختی متراکم از 6.5 تا 7.5 روی مقیاس Mohs برمی گردد.
زیرکن را به سادگی از روی انکسار دوگانه اش می توان تشخیص داد، وقتی از بالا به این سنگ که روی میز قرار دارد نگاه کنید، تاثیر دوتایی شدن لبه هایش را به سادگی می بینید.
همچنین شاخص انکسار بالایی از 1.810 تا 2.024 و چگالی میان 3.39 و 4.73 دارد.
زرگون انتشار نور را به خوبی انجام می دهد و درخشندگی همچون الماس دارد. بسیاری از سنگ ها چندرنگ نمایی قوی نشان می دهند.

زیرکن : خاستگاه و منابع

در واقع زیرکن قدیمی ترین ماده معدنی شناخته شده بر روی زمین است، قدیمی ترین نمونه ها حتی عمری بیشتر از ماه دارند و به 4 میلیارد سال پیش بازمی گردند.
زرگون اولین بلوری بوده که در گرانیت مذاب شکل گرفته و سپس سرد شده تا سنگی را تشکیل دهد.
زرگون کم در نتیجه رویه مربوط به وجود اورانیوم و توریوم شکل گرفته است.
وجود رادیواکتیو ساختار بلور را برهم زده و باعث تغییر رنگ و چگالی در طی رویه ای به نام metamictization (تاثیر تشعشع داخلی) می شود.
بیشتر ذخایر زیرکن آبرفتی هستند. سریلانکا بهترین منبع زیرکن سبز کم است.
گونه هایی در برمه نیز یافت شده و احتمالا ذخایر مشهور دیگری نیز در کامبوج وجود دارد.
بیشتر ذخایر زیرکن از برمه می آیند، گرچه استرالیا قدیمی ترین ذخایر را با قدمت 4.4 میلیارد سال دارد.
سایر منابع قابل توجه برزیل، کره، ماداگاسکار، موزامبیک، نیجریه، تانزانیا، تایلند و ویتنام هستند.

زیرکن : خاستگاه و منابع

در واقع زیرکن قدیمی ترین ماده معدنی شناخته شده بر روی زمین است، قدیمی ترین نمونه ها حتی عمری بیشتر از ماه دارند و به 4 میلیارد سال پیش بازمی گردند.
زرگون اولین بلوری بوده که در گرانیت مذاب شکل گرفته و سپس سرد شده تا سنگی را تشکیل دهد.
زرگون کم در نتیجه رویه مربوط به وجود اورانیوم و توریوم شکل گرفته است.
وجود رادیواکتیو ساختار بلور را برهم زده و باعث تغییر رنگ و چگالی در طی رویه ای به نام metamictization (تاثیر تشعشع داخلی) می شود.
بیشتر ذخایر زیرکن آبرفتی هستند. سریلانکا بهترین منبع زیرکن سبز کم است.
گونه هایی در برمه نیز یافت شده و احتمالا ذخایر مشهور دیگری نیز در کامبوج وجود دارد.
بیشتر ذخایر زیرکن از برمه می آیند، گرچه استرالیا قدیمی ترین ذخایر را با قدمت 4.4 میلیارد سال دارد.
سایر منابع قابل توجه برزیل، کره، ماداگاسکار، موزامبیک، نیجریه، تانزانیا، تایلند و ویتنام هستند.