سنگ تورمالین در رنگ های متنوع یافت می شود و ترکیب شیمیایی آن سیلیکات و بورات آلومینیوم، منیزیم و آهن است.
خواص درمانی زیادی دارد اعم از درمان کم خونی، بیماری های عفونی و مجرای لنفاوی اعصاب را آرام و تمرکز را قدرتمند می کند، بقرای تنظیم هورمونها و ناهنجاری های ژنتیکی بسیار مفید است.
ناراحتی های بسیاری مانند:انحراف ستون فقرات، پارکینسون، صرع و ناراحتی های تعادلی را بر طرف می سازد.
چاکرای مربوط به این سنگ چاکرای هفتم است.

تورمالین نامی است که به گروهی مهم از مواد معدنی سیلیکات بورون با کیفیت جواهر اطلاق می شود.
سنگ های جواهر تورمالین را می توان در تمامی رنگ های رنگین کمان پیدا کرد.
به دلیل تنوع رنگی که دارد یکی از سنگ های بسیار پرکاربرد در دنیای امروز است.
نام این سنگ برگرفته از واژه سریلانکایی turamali به معنی سنگی با رنگ های مختلف است.
تومالین برای اولین بار در حدود سال 1500 به عنوان سنگ جواهر استفاده شده اما گونه های متعدد آن تا سال 1800 شناسایی نشدند.
در سال 1875 جرج کونز، مجموعه دار آمریکایی تورمالین سبزی را که از معدن کوه میکا در ماین آمریکا پیدا کرده بود به Tiffany & Co معرفی کرد و اینگونه توجه زیادی را به این سنگ جلب کرد.
نمونه های اصلی تورمالین شامل دراویت، یوویت، اسکورل، لیدیکوآتیت و البایت می شوند.
اسکورل متداول ترین گونه است که تقریبا 95% از تمام ذخایر تورمالین را تشکیل می دهد اما به عنوان سنگ جواهر محسوب نمی شود.
بیشتر سنگ های تورمالین از خانواده البایت هستند.
از آنجا که تورمالین متشکل از گروه بزرگی از سنگ های جواهر مرتبط است، بیشتر تورمالین ها تحت نام رنگ هایشان مبادله می شوند.
بعضی از نام هایی که استفاده می شود شامل روبلیت صورتی- قرمز، پارایبا آبی- سبز، ایندیوکولیت آبی و تورمالین هندوانه ای چند رنگ هستند.
نام های دیگری نیز مانند آکرویت بی رنگ، وردیلیت سبز و تورمالین کروم وجود دارند.
همچون یاقوت کبود، نام هایی مثل تورمالین زرد یا تورمالین صورتی برای فروش تورمالین های رنگی بکار می روند.

شناسایی تورمالین

تورمالین سیلیکات بورن است که حاوی مقادیری آلمینیوم، آهن، مگنزیم، سدیم، لیتیوم، مس و پتاسیم است.
بلورهای تورمالین سه وجهی هستند و می توان آنها را به راحتی تشخیص داد.
تورمالین ویژگی های گوهرشناسی بسیار متمایزی دارد که به تشخیص آن کمک می کنند.
تورمالین بسیار سخت است، شکاف پذیری کمی دارد و چندرنگی است.
تورمالین خواص فیزوالکتریک فوق العاده ای دارد که یعنی بلورهایش می توانند زیر فشار مکانیکی یا نوسان بالای دما شارژ الکتریکی تولید کنند و
همین ویژگی باعث شده که به سنگ الکتریکی نیز شناخته شود.
وقتی بلورهای تورمالین مالش داده شوند، سایش باعث ایجاد انرژی استاتیک می شود و وقتی روی خاکستر یا گردوغبار گرفته شوند
می توانند ذرات را جذب کنند به همین دلیل است که گاهی آنها را آهنربای سریلانکایی می نامند.

تورمالین: منابع و خاستگاه

تورمالین در تمامی ذخایر آبرفتی و پگماتیت سرتاسر جهان پیدا می شود.
تورمالین سنگ ملی ایالات متحده آمریکاست جایی که قرن هاست این سنگ در آن استخراج می شود.
در واقع تا اوایل 1900، آمریکا منبع اولیه تورمالین مرغوب محسوب می شد.
امروزه مهمترین ذخایر تورمالین از میناس گرایس و باهای، برزیل می آیند.
سایر ذخایر مهم شامل افغانستان، استرالیا، برمه، هند، ایتالیا، ماداگاسکار، مالاوی، موزامبیک، نامیبیا، نپال، نیجریه، پاکستان، روسیه، سریلانکا، سویس، ناتزانیا، آمریکا، زاییر، زامبیا و زیمباوه هستند.
تانزانیا تورمالین کروم مرغوب به رنگ سبز زمردین را تولید می کند و در اواخر 1990 تورمالین آبی حاوی مس نیز در نینجریه کشف شد و مدتی بعد منبع دیگری نیز از این تورمالین در موزامبیک پیدا شد.
هر دوی این ذخایر شدت رنگ شان مانند مواد برزیلی نیستو. زامبیا روبلیت قرمز و تورمالین زرد قناری تولید می کند در حالیکه افغانستان برای تولید وردلیت سبز و ایندیکولیت آبی مشهور است.

رنگ تورمالین

تورمالین می تواند در رنگ های مختلف از بی رنگ تا سیاه دیده شود. تورمالین بی رنگ کمیاب ترین نوع آن است اما کم ارزش ترین نیز محسوب می شود.
تورمالین سیاه متداول ترین رنگ است. بیشتر تورمالین ها در یک سنگ دو یا چند رنگ دارند.
بلورهای تورمالینی که رنگ سبز را در یک طرف خود و صورتی تا قرمز را در طرف دیگرشان نشان میدهد و در وسط خود سفید هستند

را تورمالین هندوانه ای می نامند تورمالین چندرنگی قوی دارد بدین معنی که بلورهایش با توجه به زاویه دید شما رنگ های مختلفی را نشان میدهند.
بیشتر قرمز، صورتی و قهوه ای و زرد در تورمالین با منگنز رنگ گرفته در حالیکه آهن و تیتانیوم می تواند باعث رنگ های سبز تا سیاه مایل به آبی شود.
ناخالصی های لیتیوم هر رنگی مانند آبی، سبز، قرمز، زرد و صورتی را می سازند.
تورمالین سبز کمیاب زمردین با کرومیوم رنگ شده است.
بسیاری از بلورهای صورتی تورمالین رنگ خود را از فرآیند طبیعی پرتوافشانی می گیرند.
تورمالین چشم گربه ای معمولا به رنگ سبز یا صورتی است گرچه در رنگ های دیگر نیز دیده شده است.
ارزشمندترین و کمیاب ترین تورمالین، پارایبا سبز- آبی است که با مس رنگ گرفته است.
سایر رنگ های ارزشمند شامل روبلیت قرمز- بنفش و ایندیکولیت آبی هستند.
وقتی تورمالین می خرید، شدت و اشباع رنگ مهمترین عوامل خواهند بود.

شفافیت و درخشندگی تورمالین

تورمالین معمولا از شفاف تا نیمه شفاف متغیر است.
نمونه های مات آنرا در تورمالین چشم گربه ای می بینیم.
بنابر GIA بیشتر تورمالین ها از مواد نوع دوم در زمینه شفافیت هستند این یعنی تورمالین معمولا پوشیده شده است.
میزان ناسرگی نیز با توجه به نوع تورمالین فرق می کند بعضی رنگ ها غالب تر از بقیه هستند.
تورمالین سبز معمولا شفافیت کامل دارد در حالیکه تورمالین صورتی ، ابی و قرمز مانند روبلیت، پارایبا و تورمالین هندوانه ای در ناسرگی های زیاد یافت می شوند.
روبلیت، پارایبا و هندوانه ای در دسته جواهرات با شفافیت نوع سوم قرار دارند.
تورمالین چشم گربه ای معمولا از نیمه شفاف تا مات متغیر است و این تاثیرش به دلیل ناسرگی های سوزنی شکل می باشد.
وقتی تورمالین را برش و صیقل بدهیم، درخشندگی شیشه ای و گاهی کمی انگم وار دارد

برش و شکل تورمالین

تورمالین را معمولا در اشکال مستطیلی طویل برش می زنند زیرا روند بلورهایش چنین است.

با این حال در اشکال قدیمی و انواع سبک های برش دهی یافت می شود.

با توجه به چندرنگی بودن تورمالین، تورمالین هایی که رنگ شان روشن تر است، عمود بر روی محور اصلی از پهلو تراشیده می شوند تا بیشترین رنگ را نمایش دهند.

بالعکس سنگ های تیره تر به صورت موازی با محور اصلی تراش داده می شوند.

تورمالین چشم گربه ای به صورت کوژ شکل تراشیده می شود تا به بهترین شکل تاثیر چشم گربه را نشان دهد.

تورمالین هندوانه ای به صورت قاچ هندوانه برش داده می شود تا رنگ های جذابش را نمایش دهد.