الماس زرد چطور الماس زرد شد؟

الماس سیاه چیست؟
الماس سیاه برای اولین بار در سال 1840 توسط معدنکاران برزیلی GARIMPEIROS کشف و به نام کربنادو Carbonados نامیده شد.الماس های سیاه در برزیل و جمهوری آفریقای مرکزی یافت می شوند و لیکن از نظر منشا و پیدایش کاملا متفاوت از سایر الماس ها می باشند. الماس های سیاه تنها در نهشته های رسوبی یافت می شوند و در مناطق آتشفشانی دیده نمی شوند.
الماس سیاه نیز مانند سایر الماس های رنگی جزء الماس های فانتزی fancy طبقه بندی می شود.

-تفاوت الماس سیاه با سایر الماس ها عبارتند از:
– میزان ایزوتوپ کربن آن بسیار پایین است
– این سنگ ها بسیار متخلخل می باشند
– الماس های سیاه معمولا در نقاطی که سایر الماس ها یافت می شوند دیده نمی شوند.
در واقع طبق نظریه دکتر Stephen Haggerty استاد دانشگاه فلوریدا، از 600 تن الماس استخراج شده از سال 1900 حتی یک عدد الماس سیاه در میان آنها مشاهده نشده است.طبق نظریه ارائه شده توسط زمین شناسان دانشگاه فلوریدا، منشا الماس های سیاه کیهانی می باشد.طبق یافته های این دانشمندان الماس سیاه بر اثر انفجار سوپرنوا تشکیل شده است.الماس های سیاه طبیعی در نتیجه تعداد بسیار زیاد ناخالصی inclusion ایجاد شده اند. اغلب این ناخالصی ها از جنس گرافیت می باشند. الماس های سیاه به طور معمول کاملا غیر شفاف و یا اپاک می باشند.به دلیل و جود ناخالصی فراوان شکننده بوده در نتیجه تراش آن بسیار دشوار است.

الماس زرد چطور الماس زرد شد؟

ناصر الدین شاه با نزدیک به ۵ دهه سلطنت، یعنی از سال ۱۸۴۸ تا سال ۱۸۹۶، سومین پادشاهی طولانی مدت در تاریخ ایران محسوب می شود.

مورخان، وی را به عنوان پدر ایران مدرن به حساب آورده اند که توسعه در مدل غربی مانند جاده‌ها، راه آهن، تلگراف و خدمات پستی، روزنامه ها، مدارس به سبک غربی و … مدرن را برای اولین بار به ایران آورد.

ناصرالدین شاه در طول تاریخ به عنوان اولین کسی که الماس‌های زرد را ارج نهاد، شهرت پیدا کرد. چرا که او با خرید ۲۳ قطعه الماس زرد در سفر سوم خود به اروپا در سال ۱۸۸۹ میلادی، سبب شد وجهه‌ این نوع الماس بالا رود.

پس از ترور ناصر الدین شاه در سال ۱۸۹۶، پسرش مظفر الدین شاه تاج و تخت را به عنوان شاه ایران به دست آورد.

مظفر الدین شاه در طول دوره کوتاهِ حکومت ۱۱ ساله اش، از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۷، به ایجاد تغییرات گسترده حسن شهرت دارد.

از جمله این تغییرات، اعطای یک قانون اساسی و مجلس به مردم ایران بود که قدرت سلطنت را محدود می‌کرد.

پس از وی احمد شاه در بین سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵ میلادی به عنوان آخرین عضو از سلسه قاجار بر تخت نشست و این جواهر زیبا در اواخر قرن نوزدهم میلادی طراحی و با عنوان الماس زرد سلطان احمد شاه قاجار (Sultan Ahmad Shah Qajar) نام گذاری شده است.

این سنجاق سینه در کنار ۸۰ عدد الماس دیگر، جزئی از زیورآلات دوخته شده به کت ناصر الدین شاه بوده اند همچنین گفته می شود این جواهر جزئی از کلکسیون جواهرات شخصی احمد شاه محسوب شده و وی پس از تبعیدش به اروپا در سال ۱۹۲۳، این سنجاق سینه را به همراه خود برد.

هنگامی که محمد علی شاه در ژوئیه ۱۹۰۹ پناهنده سفارت روسیه در تهران شد، دریای نور و دیگر اقلام با ارزشِ جواهرات ملی ایران (Iranian Crown Jewels) را نیز با خود برد و ادعا کرد که این جواهرات اموال شخصی او هستند.

با این حال پس از بازنمایی‌هایی که توسط نمایندگان مردم به دولت روسیه انجام شد، جواهرات سلطنتی ایران به ایران بازگردانده شدند. در پرتره‌ای رسمی از شاه که پس از تکیه زدن سلطان احمد شاه قاجار به تخت سلطنت در سال ۱۹۱۴ کشیده شده، وی با سنجاق دریای نور،به عنوان زینت کلاهش دیده می‌شود.

فروش الماس زرد در یک حراجی

پس از آنکه احمد شاه قاجار در سال ۱۹۲۵ به طور رسمی سرنگون شد و رضا خان تحت عنوان رضا شاه پهلوی بر مسند قدرت تکیه زد، در حالیکه سنجاق دریای نور را به عنوان زینت روی کلاهش داشت، عکسی به یادگار انداخت.

پس از مرگ احمد شاه این الماس به نوه وی به ارث رسید و او نیز این جواهر زیبا را در حراجی Sotheby ماه می‌سال ۱۹۸۳ به فروش گذاشت.

الماس زرد احمد شاه در این حراجی توسط یک کلکسیونر الماس خریداری شد.

به نظر می‌رسد این الماس به سبک قدیمی اروپایی (old-European) تراشیده شده که این نوع تراش در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بسیار محبوب بود از این رو این حقیقت که این الماس در همین دوره زمانی در یکی از سفر‌های ناصرالدین شاه خریداری شده است را تایید می‌ کند.

این جواهر با ارزش بار دیگر در سال ۲۰۱۳، در حراجی Sotheby”s Magnificent Jewels که در ژنو به فروش گذاشته شد.

بحرانی که صنعت الماس را گرفتار کرده، عمق بیش‌تری پیدا کرده است.

به گزارش ایسنا، “شرکت دوبیرز” که بزرگترین تولیدکننده الماس جهان است، پس از این که به مشتریانش اجازه داد خریدهای بیشتری را به اواخر امسال موکول کنند، با کاهش شدید فروش خود روبرو شد و فروش این شرکت به پایین‌ترین میزان از سال ۲۰۱۵ سقوط کرد.

شرکت‌های الماس که اکثراً خانوادگی اداره می‌شوند و به تراش و فروش سنگ‌های قیمتی می‌پردازند با افت تقاضا به دلیل مازاد سنگ‌های تراش داده شده، برای سودآوری به مشکل خورده‌اند. همچنین دسترسی به فاینانس برای این شرکت‌ها دشوار شده است.

شرکت “دوبیرز” در ۱۰ فروشی که سالانه در بوتسوانا برای گروه منتخبی از مشتریانش دارد، سنگ‌های قیمتی خود را به فروش می‌رساند. عضویت در این گروه زمانی برای هر کسی در صنعت الماس اتفاق خوبی بود اما اکنون خریداران به سختی سودآوری دارند زیرا “دوبیرز” قیمت‌ها را حتی اگر مجبور شود سنگ‌های کمتری بفروشد بالا نگه داشته است.

این شرکت که زیرمجموعه شرکت “آنگلوامریکن” است، مقررات خود را تسهیل کرده و به مشتریانش اجازه داده سهمیه خرید سالانه کمتری داشته باشند و خریدشان را به تعویق بیاندازند. همچنین ماه جاری برنامه‌های تولید خود را تعدیل کرده تا میزان عرضه را با تقاضای کمتر برای الماس‌های خام تنظیم کند.

بر اساس گزارش بلومبرگ، جدیدترین گزارش مالی شرکت “دوبیرز” نشان داد این شرکت تنها ۲۵۰ میلیون دلار الماس خام فروخته که ۵۳ درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته و پایین‌ترین میزان از زمان دهمین فروشش در سال ۲۰۱۵ بوده است.

• [html_block id=”28290″]